ارائه الگويي جهت ارزيابي حكمراني خوب شهري (شهرداري منطقه 10 تهران)

A Model of Good Urban Governance Evaluation

با سرعت گرفتن روند شهرنشيني در ايران و افزايش جمعيت شهري خصوصاً در كلانشهر تهران، شاهد بالا رفتن ميزان مطالبات شهروندان خواهيم بود. بنابراين درك محيط و آشنايي با متغيرهاي محيطي موضوعي است كه نمي توان نسبت به آن بي تفاوت بود.عدم توجه به ظرفيت شهرها و عدم توجه به وضعيت هر متغير تأثيرگذار، منجر به بروز مسائل و مشكلاتي فراگير مانند فقر، بيكاري، تورم، آلودگي محيط زيست،نابودي زيرساختها و تعارض مي شود و نحوه اداره سياسي، مديريت منابع اجتماعي و اقتصادي، تدوين سياست هاي اجرايي، برنامه ريزي شهري و غيره در شهررا متأثر مي نمايد.معمولا مديران براي مواجهه و رفع اين آثار منفي از رويكرد تصميم گيري متمركز بهره برده و سعي بر كنترل شرايط خواهند داشت كه اين موضوع ، زمينه بروز مسائلي جديدتر را فراهم مي‌آورد. لذا مديريت شهري بايد به دنبال راهكارهاي اساسي براي حل مشكلات و معضلات شهري باشد.از اين رو مفهوم حكمراني خوب شهري به عنوان پارادايمي در مديريت شهرها معرفي مي شودوطي آن دولت، شهروندان و نهادهاي خصوصي در يك جريان افقي و فرابخشي به مشاركت مي پردازند. سيستم شاخص هاي حكمراني خوب شهري مبتني بر 7 اصل كليدي است كه عبارتند از: پايداري،كارايي، برابري، مشاركت، پاسخگويي وحسابرسي ، امنيت وتمركز زدايي. در اين تحقيق؛ سعي شده است با تعيين و معرفي شاخص هاي حكمراني خوب شهري، نسبت به ارائه الگويي جهت ارزيابي اين شاخص ها اقدام نمايد و با ارائه پيشنهادهايي در جهت هر چه بالا بردن سطح آنها براي بهبود و بهينه كردن عملكرد وضعيت فعلي اهتمام ورزد.

By the increasing development of urbanization in Iran and the urban population increase namely in Tehran Metropolis, we are faced with the increase of citizens demands. Thus, we cannot ignore environment and familiarity with the environment variables, The lack of consideration of cities capacity, the lack of consideration of the condition of each effective variable lead into some problems including poverty, unemployment, inflation, environment pollution, destruction of infrastructures and conflict. Also, they influence the political management, social and economic resources management, formulation of executive policies, urban planning and etc. Normally managers take centralized decision making approach to eliminate the negative effects and try to control the conditions and this issue creates new challenges. Therefore, urban management should consider basic solutions to urban problems. Thus, good urban governance is introduced as a paradigm in cities management in which the government, citizens and private sectors participate in a horizontal and super department process. The criteria of good urban governance are based on 7 key principles including: sustainability, efficiency, equity, participation, responsiveness and accountability, security and decentralization. The present study determined and introduced good urban governance indices and presented a model of evaluation of the indices , Then, some recommendations were proposed to increase the indices to improve and optimize the current condition performance.