تدوين شاخص هاي مرفولوژيكي شهر با محوريت بهره وري مصرف سوخت ساختمان، گامي به سوي طراحي شهري انرژي كارا

رشد روز افزون جمعیت، وابستگی به انرژی های تجدیدناپذیر و به تبع آن افزایش رشد مصرف انرژی به ویژه انرژی های فسیلی، كه یكی از مهم ترین منابع انرژی مصرفی در ساختمان ها می باشد، آسیب های زیست محیطی فراوانی را به دنبال داشته است. در سال های اخیر افزایش نگرانی ها در خصوص تبعات زیست محیطی مصرف انرژی و گرم شدن كره ی زمین، بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان ها را تبدیل به یك ضرورت نموده است. اگر چه در زمینه ی بهینه سازی مصرف انرژی استراتژی های مختلف وجود دارد، اما با توجه به محدودیت منابع فسیلی و شرایط اقتصادی ایران، طراحی شهری انرژی كارا یكی از كاربردی ترین تمهیداتی است كه می تواند در ارتقای عملكرد زیست محیطی بافت های شهری و كاهش مصرف انرژی ساختمان تأثیر به سزایی داشته باشد. در واقع، بررسی و كنترل اثر تجمعی شاخص های مرفولوژیكی شهر، پیش نیازی جهت طراحی بافت های شهری انرژی كارا به شمار می رود كه لازم است در مراحل اولیه ی طراحی، مورد توجه طراحان شهری قرار گیرد. اما اغلب پژوهش هایی كه تاكنون در ایران در زمینه ی بهینه سازی مصرف انرژی انجام گرفته است، در مقیاس های جزیی (تك بنا) بوده است، اگر چه این امر بسیار حایز اهمیت است، اما بررسی اثر متقابل ویژگی های مرفولوژیكی را شامل نمی شود. باید توجه داشت آنچه امروزه كم تر در كاهش مصرف انرژی در ساختمان ها بدان پرداخته شده است ویژگی های معماری ساختمان ها نمی باشد، بلكه تأثیری است كه مرفولوژی شهری در بهینه سازی مصرف انرژی به همراه دارد. از این رو پژوهش حاضر با به كاربردن روش توصیفی – تحلیلی، در پی آن است كه با شناخت تأثیر شاخص های مرفولوژیكی شهری بر مصرف انرژی ساختمان، چارچوبی جهت مطالعات مرفولوژیكی شهر با محوریت بهره وری مصرف سوخت ساختمان تهیه نماید، همچنین دركی عمیق و روشن برای طراحان شهری از مصرف انرژی ساختمان را در ارتباط با شاخص های مرفولوژیكی شهری فراهم آورد. امید است ماحصل این پژوهش نقشی حیاتی در فرآیند تلاش برای نجات محیط زیست شهری و كاهش آثار مخرب زیست محیطی در ایران داشته باشد.