نقش تعديل كنندگي باورهاي مذهبي در رابطه استرس شغلي و سلامت عمومي پرستاران

اين پژوهش با هدف بررسي نقش تعديل باورهاي مذهبي در رابطه استرس شغلي و سلامت عمومي پرستاران، در دو بيمارستان اصلي شهر نجف آباد در بهار سال 1392به انجام رسيد. روش پژوهش توصيفي و نوع آن همبستگي است. جامعه آماري 270نفر از كاركنان پرستاري اين سازمان ها بود كه از بين آنها، 182 نفر به صورت تصادفي طبقه اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي دينداري مسلمانان سراج زاده (1377)، استرس شغلي موسسه سلامت و ايمني (1990) و پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر (GHQ، 1979) بود. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون سلسله مراتبي تعديلي مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه بين مولفه هاي استرس شغلي با سلامت رواني (علايم جسماني، اضطراب و علايم افسردگي) و باورهاي مذهبي (عاطفي) رابطه معنادار وجود دارد (05/0P≤). همچنين بين باورهاي مذهبي (اعتقادي) با علايم اضطراب از مولفه هاي سلامت عمومي همبستگي معنادار وجود دارد (05/0P≤). نتايج رگرسيون سلسه مراتبي تعديلي نشان داد، كه باورهاي مذهبي اعتقادي نقش تعديلي در رابطه ميان تقاضا و حمايت همكاران از مولفه هاي استرس شغلي و بُعد علايم نارسايي عملكرد اجتماعي از ابعاد سلامت عمومي ايفا مي كند. بر اين اساس مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه از طريق تقويت باورهاي مذهبي مي توان سلامت عمومي پرستاران را افزايش و ادراك استرس آنان را كاهش داد.