ميزان تطابق يافته هاي ام آر آي ، سي تي و اسكن تمام بدن استخوان در ضايعات استخواني سيستم اسكلتال در بيماران با سرطان شناخته شده متاستاتيك

زمینه و اهداف: پيچيدگي بررسي وجود و نحوه توزيع متاستازهاي استخواني بدليل تنوع شكلي، زماني و مكاني است. موداليته هاي تصويربرداري مختلفي در اين زمينه بكار گرفته شده اند كه هر يك مزايا و معايبي دارند. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان مطابقت يافته هاي اسكن راديوايزوتوپ، تصويربرداري به كمك تشديد مغناطيسي (ام آر آي) و سي تي در بررسي متاستازهاي استخواني است. مواد و روش ها: از مجموع 152 بيمار با تشخيص سرطان، 46 بيمار با تشخيص متاستاز استخواني طي مدت 10 ماه در مركز آموزشي- درماني امام رضا(ع) تبريز در يك مطالعه مقطعي بررسي شدند. مطابقت و عدم مطابقت يافته هاي اسكن راديوايزوتوپ، ام آر آي و سي تي در وجود يا عدم وجود متاستازهاي استخواني در اين بيماران تعيين گرديد. یافته ها: بيماران مطالعه شده شامل 20 مرد و 26 زن با سن متوسط 63/12±02/61 (دامنه 35 تا 84) سال بودند. اسكن راديوايزوتوپ در 42 مورد از 46 بيمار (3/91%)، ام آر آي در 34 مورد از 42 بيمار (81%)، و سي تي در 29 مورد از 44 بيمار (9/65%) متاستاز استخواني را نشان داد. مطابقت معني دار آماري بين اسكن استخوان و ام آر آي (35/0=كاپا، 003/0=p، ميزان مطابقت 7/85%)، بين اسكن استخوان و سي تي (20/0=كاپا، 05/0=p، ميزان مطابقت 5/70%)، و بين ام آر آي و سي تي (44/0=كاپا، 004/0=p، ميزان مطابقت 80%) در زمينه تاييد يا رد متاستازهاي استخواني مشاهده گرديد. نتیجه گیری: مطابقت قابل ملاحظه اي بين يافته¬هاي اسكن راديوايزوتوپ، ام آر آي و سي تي در زمينه تشخيص متاستازهاي استخواني ملاحظه گرديد.