تحليل تطبيقي بنيادهاي معرفت شناختي اقدام پژوهي از منظر فلسفۀ انتقادي و تفسيري

هدف اصلي اين پژوهش بررسي بنيادهاي معرفت شناختي اقدام پژوهي از منظر فلسفۀ انتقادي و تفسيري است. براي رسيدن به هدف مذكور نظريات ويلفرد كار و استفان كميس، از انديشمندان فلسفۀ انتقادي، و جان ديويي و ريچارد رورتي، از انديشمندان فلسفۀ تفسيري، به عنوان نمايندگان اين دو فلسفه، مورد بررسي قرار گرفت. روش اين پژوهش تحليل تطبيقي است. الگوي استفاده شده در اين زمينه الگوي جرج زي. اف. بردي لهستاني است كه چهار مرحلۀ توصيف، تفسير، هم جوارسازي و مقايسه را در مطالعات تطبيقي شامل مي شود. از جمله يافته هاي اين پژوهش عبارت است از تأكيد هر دو رويكرد فلسفي بر پيوند بين نظر و عمل در اقدام پژوهي، ارتباط ديالكتيكي و منظم بين عمل و نظر در آن و تلاش هر دو رويكرد فلسفي براي ترميم شكاف احتمالي بين نظر و عمل در اقدام پژوهي. تفاوتهايي كه مشاهدهشد مربوط به نسبي بودن حقيقت از منظر فلسفۀ تفسيري و تكيۀ فلسفۀ انتقادي بر عقل استعلايي كانتي بود. يافتۀ ديگر اينكه دغدغۀ اصلي فلسفۀ تفسيري، افزايش كارايي از طريق تجربه و انجام دادن، و دغدغۀ اصلي فلسفۀ انتقادي آموزش تفكر بازتابي است