داغ ننگ سازي و پزشكي شدن مسائل رواني: مطالعه اي برساخت گرايانه درباره مسئله افسردگي در شهر تبريز

استيگما (داغ ننگ) برساخته­اي اجتماعي- فرهنگي سيال و زنده است كه افراد و گروه­هاي زيادي در جوامع انساني با آن مواجه­اند. در ساحت سلامت، داغ ننگ در زمره عوامل تاثيرگذار بر تعميق شكاف بيمار و درمان است. داغ ننگ به اقتضاي شرايط جامعه، افكار عمومي و موضوع تحت استيگما به صورت متفاوتي تفسير مي­شود. اين تفاسير در كنش متقابل افراد جامعه با فرد افسرده، بر نگرش بيمار به بيماري خود و واكنش وي به اين شرايط موثر است. داغ ننگ بر تمام جوانب زندگي افراد نظير يافتن منزل، شغل و بيمه سلامت تاثير مي­گذارد. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي فرايند داغ­سازي از نگاه خود بيماران و كشف انگاره هاي ذهني آنان است. در اين تحقيق همچنين زواياي جامعه­شناسانه و مردم­شناسانه فرايند دا­غ ­ننگ­سازي در افراد افسرده بررسي شده است. اين پژوهش با اتخاذ رويكرد برساخت­گرايي در علوم اجتماعي و با طرح سوالاتي از جنس چگونگي ماهيت ميان­ذهني، تعريفي و هم­ساختي مسائل مرتبط با افسردگي از طريق داغ ­ننگ­سازي در محيط پژوهشي تبريز سخن مي­گويد. در اين مطالعه، از روش كيفي و نمونه­گيري هدفمند براي جذب مشاركت­كنندگان (به حجم 18 نفر) استفاده شده است. همچنين، براي گردآوري و آناليز همزمان داده­ها و شواهد، روش نظريه مبنايي بكارگرفته­شده است. اين پژوهش نشان مي­دهد كه داغ ننگ­سازي افراد درگير با افسردگي، برساخته­اي اجتماعي- فرهنگي بوده و در پزشكي­شدن افسردگي سهم زيادي داشته است.