نقش تعديل كننده پيوندهاي والديني در رابطه بين ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي و سازگاري زوجين

كيفيت رابطه زوجين و سازگاري آنها تحت تاثير عوامل متعددي قرار مي گيرد. نيازهاي بنيادين روانشناختي و پيوندهاي والديني از جمله عوامل تعيين-كننده مهم سازگاري زناشويي و كيفيت روابط زوجين محسوب مي شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش تعديل كننده پيوندهاي والديني در رابطه بين ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي و سازگاري زوجين بود. تعداد 278 نفر (147 زن، 131 مرد) از افراد متاهل شهر يزد در اين پژوهش شركت كردند. از شركت كنندگان خواسته شد مقياس ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي (BNSG-S)، پرسشنامه وضعيت زناشويي گلومبوك- راست (GRIMS) و مقياس پيوندهاي والديني (PBI) را تكميل كنند. نتايج پژوهش نشان داد كه ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي با سازگاري زوجين رابطه مثبت معنا دار دارد. مراقبت والديني با سازگاري زوجين رابطه مثبت معنادار و بيش حمايتگري والديني با سازگاري زوجين رابطه منفي معنا دار داشتند. نتايج پژوهش هم چنين نشان داد كه تنها مراقبت مادرانه توان تعديل رابطه ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي و سازگاري زوجين را داشت. بر اساس يافته هاي اين پژوهش، مي توان نتيجه گرفت كه رابطه ارضاي نيازهاي بنيادين روانشناختي با سازگاري زوجين يك رابطه خطي ساده نيست، بلكه متغيرهاي ديگر مانند پيوندهاي والديني در اين رابطه نقش تعديل كننده دارند.