مطالعه تطبيقي راهبرد پيشگيري از جرم در مدل هاي مردم سالار و اقتدارگراي فراگير سياست جنايي

تامين امنيت جامعه و شهروندان به عنوان خط مشئ اساسي دولت ها در مجموعه اي از اقدامات برنامه ريزي شده در قالب سياست هاي كنترل جرم تبلور مي يابد. اين مهم در جوامع مردم سالار كه ارزش غالب در سياست جنايي آن ها آزادي است، بيشتر مسبوق به مطالعات علت شناختي بزهكاري، به صورت پيشگيري از جرم و راهبرد كمينه اي مداخله نظام كيفري در جامعه ظاهر مي شود، در حالي كه در دولت هاي اقتدارگراي فراگير سركوبي رفتارها و نظارتِ همه جانبه بر خلوت و زندگي مردم، راهبرد سياست جنايي است و پيشگيري موقعيت مدار و ترسيم رويكردهاي امنيتي به جرم و مجرم با استفاده از عنوان پيشگيري، ابزاري در اختيار پليس و دستگاه قضايي است. اگر چه ايجاد جامعه امن گاه موجب قرابت تدابير پيشگيرانه دولت هاي مردم سالار با دولت هاي اقتدارگراي فراگير شده است، اما اين مهم در دولت هاي نوع اول با التزام به رعايت آموزه هاي حقوق بشري رقم خورده است. در اين نوشتار سعي شده است با بررسي تطبيقي راهبرد پيشگيري از جرم در دو مدل يا الگوي دموكراتيك سياست جنايي و اقتدارگراي فراگير، وجوه مختلف آن ها نيز تبيين شود.