مقايسه وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي دانش آموزان ورزشكار و غير ورزشكار از ديدگاه دبيران

مقدمه و هدف: رفتارهاي نامطلوب از قبيل خشونت، پرخاشگري و آزارگري دانش آموزان واقعيتي از زندگي مدرسه امروز است. تاثير و اهميت تربيت بدني و ورزش در رشد و شكوفايي دانش آموزان، سلامتي و شادابي، شكل گيري ابعاد فردي و اجتماعي و اخلاقي خصوصاً در كودكان و نوجوانان، بديهي و روشن است. امروزه در كشور ما بسياري از مردم مانع ورزش كردن فرزندانشان مي شوند، به دليل اين كه فكر مي كنند ورزش بر وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي آن ها، اثر نامطلوبي دارد. هدف تحقيق مقايسه وضعيت تحصيلي، رفتار اجتماعي دانش آموزان پسر ورزشكار و غير ورزشكار از ديدگاه دبيران است. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع توصيفي است و به صورت مقايسه اي و همبستگي انجام گرفته جامعه آماري شامل كليه دبيران مرد در 16 رشته تحصيلي بودند و تعداد كل آن ها 107 نفر مي باشد. نمونه آماري از 5 رشته تحصيلي تربيت بدني، زبان انگليسي، ادبيات فارسي، ادبيات عربي و معارف اسلامي انتخاب شدند. از از هر رشته فوق الذكر 5 نفر دبير به طور تصادفي انتخاب شدند. در كل نمونه آماري تحقيق 25 نفر از دبيران بودند. ابزار اندازه گيري تحقيق پرسش نامه محقق ساخته بود، دو پرسش نامه مجزا در مولفه هاي وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي تنظيم گرديد. دانش آموزان هر دبيرستان به دو گروه ورزشكار و غيرورزشكار تقسيم شدند و هر دبير در مورد وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي 5 دانش آموز ورزشكار و 5 دانش آموز غير ورزشكار به پرسش نامه پاسخ دادند. در مجموع وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي 125 دانش آموز ورزشكار و 125 دانش آموز غير ورزشكار مورد مقايسه قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده ها علاوه بر آمار توصيفي از آزمون هاي آماري t استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با برنامه هاي Spss و Excel انجام گرفت. يافته­ها: با توجه به يافته هاي تحقيق تفاوت معناداري در وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي دانش آموزان ورزشكار و غير ورزشكار مشاهده شد. نتيجه گيري: براساس نتايج تحقيق، چون ميانگين نمره هاي وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي در گروه ورزشكاران بالاتر است، مي توان نتيجه گرفت كه دانش آموزان ورزشكار از وضعيت تحصيلي و رفتار اجتماعي بهتري دارند.