موانع و راهكارهاي توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي

كارآفريني به عنوان يكي از مهم ترين راه حل ها براي رسيدن به توسعه روستايي محسوب مي شود. با توجه به اهميت بالاي بخش كشاورزي و تسلط اين بخش در اغلب مناطق روستايي، سياست گذاران و برنامه ريزان براي حل مشكلات روستاها، به كارآفريني در بخش كشاورزي تاكيد ويژه دارند. بخش كشاورزي به عنوان يكي از مهم ترين بخش هاي اقتصادي كشور، از پتانسيل بالايي براي اشتغال خيل عظيم جمعيت بيكار كشور برخوردار است. متاسفانه علي رغم وجود پتانسيل هاي موجود، عدم توجه كافي به اين بخش، موجب شده كه نرخ بيكاري در بخش كشاورزي افزايش يابد. شايد بتوان گفت كه توجه به كارآفريني در بخش كشاورزي مي تواند راه حل مناسبي به جهت رفع اين مشكل باشد. اما انجام فعاليت هاي كارآفرينانه با موانع و مشكلاتي زيادي رو به رو است، بر اين اساس در مقاله حاضر كه به روش توصيفي و كتابخانه اي انجام گرفته، سعي شده است گامي موثر در جهت بررسي موانع توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي و راهكارهاي اجرايي آن برداشته شود. بررسي ها نشان داد كه موانع توسعه كارآفريني در اين بخش شامل موانع سياست گذاري و برنامه ريزي، موانع اقتصادي، موانع فرهنگي، موانع پشتيباني و حمايتي، موانع آموزشي و اطلاع ساني و موانع زيرساختي هستند. همچنين براي كاهش يا رفع اين موانع تعدادي راهكار در زمينه زيرساخت هاي دولتي، آموزشي، مادي و غيرمادي پيشنهاد شده است.