تاثير ورزش منظم صبحگاهي با شدت متوسط بر برخي شاخص هاي دستگاه ايمني افراد ميانسال

مقدمه: هدف از مطالعه ي حاضر بررسي اثر 8 هفته ورزش صبحگاهي بر ايمونوگلوبولين A بزاقي (S-IgA) و كورتيزول سرم و رابطه ي بين آنها در افراد ميانسال بود. مواد و روش ها: 30 مرد غير فعال سالم 30 تا 50 ساله (با ميانگين قد 06/175 سانتي متر و وزن 43/77 كيلوگرم) به طور تصادفي انتخاب و به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. گروه آزمون به مدت 8 هفته و هفته اي 3 جلسه در ساعت 6 صبح ورزش صبحگاهي را با شدت 75 درصد ضربان قلب بيشينه اجرا كردند و گروه شاهد فعاليت عادي روزمره ي خود را انجام دادند. نمونه هاي خون و بزاق (كورتيزول سرم و s-IgA) به صورت ناشتا در روز قبل از ورزش و در روز ورزش پس از پايان برنامه ي تمريني در زماني يكسان (9 صبح) جمع آوري شدند. اطلاعات و داده هاي به دست آمده با استفاده از روش هاي آماري تي مستقل و همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند. سطح معني داري براي رد يا قبول فرضيه ها 05/0P< در نظر گرفته شد. يافته ها: يك دوره ي 8 هفته اي ورزش صبحگاهي موجب افزايش معني دار در غلظت IgA بزاقي گروه آزمون شد (05/0p<) در حالي كه تغييري در گروه شاهد به وجود نيامد. هيچ گونه تغييري در سطح كورتيزول پلاسماي خون آزمودني هاي دو گروه مشاهده نشد. بين غلظت IgA بزاق و كورتيزول سرم همبستگي معني داري مشاهده نشد (011/0=r). نتيجه گيري: هشت هفته ورزش منظم با شدت متوسط در صبح مي تواند موجب بهبود برخي از شاخص هاي دستگاه ايمني مخاطي s-IgA) ( در افراد ميانسال شود.