طراحي و ارائه الگو جهت سنجش تاثير سرمايه فرهنگي بر ابعاد توسعه پايدار شهري با تاكيد بر انرژي هاي پاك

در دو دهه اخیر مفهوم سرمایه فرهنگی در سطوح و اشكال متفاوت خود به عنوان یكی از جالب توجه ترین مفاهیم فرهنگی توجه صاحب نظران و پژوهشگران را با چارچوپ های تحلیلی خاصی به خود جلب كرده است و از طرفی بعد از ناكارآمدی الگوی تك بعدی توسعه در پنجاه سال اخیر، توسعه پایدار از جمله مباحث مورد توجه دولت ها، ملت، مجامع بین المللی بوده است از آنجائیكه سرمایه فرهنگی به واسطه ارتباطش با سایر مؤلفه های بنیادین آن نظیر سرمایه تجسم یافته، سرمایه نهادینه و سرمایه عینیت یافته ضروری بنظر رسید كه تاثیرش با ابعاد توسعه پایدار شهری با تأكید بر انرژی های پاك بعنوان اولویت مورد توجه كشور در نیل به چشم انداز بیست ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی مورد مطالعه قرار گیرد. این پژوهش با هدف پاسخ به سوال اصلی تحقیق یعنی چگونگی طراحی و ارائه الگوی جهت سنجش تاثیر سرمایه فرهنگی بر ابعاد توسعه پایدار براساس مدل توسعه پایدار و با استفاده از شاخصهای كمیته ملی توسعه پایدار ایران، با گرایش توسعه ای و كاربردی انجام شده است.جامعه آماری این پژوهش 192 نفر از ساكنان منطقه 1 شهرداری تهران می باشند كه روش خوشه ای انتخاب و نظر نخبگان به صورت نظری جمع آوری گردید. از آنجائیكه این تحقیق در پی سنجش، جهت تاثیر و نوع آن بوده برای تحلیل یافته ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شده كه یافته های تحقیق حكایت از تاثیر مثبت، مستقیم و معنی دار متغیر سرمایه فرهنگی بر ابعاد متغیر توسعه پایدار به ترتیب 88 % بر بعد اقتصادی توسعه پایدار و 71 % بربعد اجتماعی و زیست محیطی توسعه پایدار و در نهایت 70 % بر بعد سیاسی توسعه پایدار دارد. در نهایت برای نیل به اهداف توسعه پایدار پیشنهاداتی چون فرهنگسازی برای حفظ محیط زیست، تهیه پیوست فرهنگی، ارتقاء سطح فرهنگ عمومی و مسئولیت پذیری شهروندان ارائه گردید.