مطالعه اثر ضربه بر پاسخ هاي لرزه اي پل ها با ملاحظه ي اثر اندركنش خاك- سازه

به منظور كاهش هزينه و زمان تحليل هاي لرزه اي و نيز به دليل عدم شناخت صحيح مشخصات سازه ها و نيروهاي وارد بر آن­ها، معمولاً در مدل‏سازي، از فرضيات ساده كننده اي استفاده مي شود كه مي تواند موجب حصول پاسخ هاي غير واقعي گردد. از جمله فرضيات ساده كننده در مدل‏سازي پل ها مي توان به عدم لحاظ پديده ي ضربه و اندركنش خاك- سازه اشاره كرد. لذا، در اين تحقيق، با مدل‏سازي سه پل سه دهانه، با دوره ­هاي تناوب مختلف، اثر پديده ي ضربه كه در محل درز انقطاع بين دو بخش از عرشه و يا عرشه و پايه هاي كناري (كوله) رخ مي دهد بر پاسخ هاي لرزه اي پل ها تحت شتابنگاشت هاي حوزه دور و نزديك بررسي شده است. همچنين، اثر مشخصات ديناميك پل و اندركنش خاك- سازه بر پديده ي ضربه با محاسبه پارامترهاي بيشينه نيروي ضربه و تعداد برخورد مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه مدل‏سازي اثر ضربه، به علت محدود كردن حركات عرشه ، موجب كاهش بيشينه جابجايي آن مي گردد. به­طوري كه رفتار پايه ها در برخي تحليل هاي انجام شده با اين فرض در محدوده رفتار الاستيك قرار مي گيرد. مقادير كاهش جابجايي در پل هاي مختلف، حداقل برابر 31% و حداكثر برابر 48% مي باشد. از سوي ديگر، ملاحظه ي اثر اندركنش خاك- سازه، حداكثر موجب افزايش 40 و 45 درصدي به­ترتيب در مقادير بيشينه جابجايي و بيشينه نيروي ضربه در پل هاي مورد مطالعه (نسبت به حالت بستر صلب) مي گردد. همچنين، بررسي پاسخ ها از منظر نوع زلزله نشان مي دهد كه زلزله هاي حوزه نزديك موجب ايجاد پاسخ هاي لرزه اي بزرگتري نسبت به زلزله هاي حوزه دور در پل ها مي گردند.