مقايسه تحولي توانايي تشخيص هيجانات و سوگيري هيجاني در دانش آموزان كم توان ذهني

زمينه: پژوهش حاضر با هدف مقايسه تحولي توانايي تشخيص هيجانات در دانش آموزان كم توان ذهني در شهر شيراز انجام شد. روش: در اين پژوهش، جامعه آماري شامل همه دانش آموزان كم توان ذهني شهر شيراز بودند. نمونه پژوهش شامل120نفر از دانش آموزان كم توان ذهني (6 دختر و60 پسر) مشغول به تحصيل در مدارس استثنايي شهر شيراز بودند كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده شامل مقياس سنجش مهارت هاي تشخيص هيجانات كودكان بود. داده ها با استفاده آزمون هاي تحليل واريانس و خي دو موردتحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاكي از آن بود كه با افزايش سن، توانايي تشخيص هيجانات در كودكان كم توان ذهني افزايش مي يابد و از لحاظ توانايي تشخيص هيجانات، تفاوتي در 2جنس مشاهده نشد. همچنين سوگيري بيشتر دانش آموزان بر هيجان غم متمركز بود. به اين ترتيب كه داستان ها و تصاوير مبهم را غمگين ارزيابي كردند. نتيجه گيري: توانايي تشخيص هيجانات در دانش آموزان كم توان ذهني با بالا رفتن سن، افزايش مي يابد. همچنين نوعي سوگيري هيجاني مبتني بر غم در تشخيص هيجانات اين گروه از دانش آموزان مشاهده شد كه اين مسئله بايد در نحوه فرزندپروري والدين شان و نيزآموزش هاي مدرسه اي و تعاملات اين گونه دانش آموزان در جامعه پيگيري شود.