اثربخشي بازي درماني بر بهبود مهارت هاي زندگي كودكان كم توان ذهني

زمينه: هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي بازي درماني بر بهبود مهارت هاي زندگي كودكان كم توان­ذهني بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با گروه گواه بود كه روي 30دانش آموز كم توان ذهني (زير 14سال) مدرسه توحيد2 شهرستان سرپل ذهاب در سال1394 انجام شد. آزمودني ها از طريق نمونه گيري دردسترس انتخاب و به طور تصادفي در 2گروه 15نفري آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش به­مدت 16جلسه 90دقيقه اي، تحت بازي درماني قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از مقياس رفتار سازشي واينلند به عنوان پيش آزمون و پس آزمون در 2گروه و براي تجزيه وتحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتيجه نشان داد كه آموزش مبتني­بر بازي درماني موجب بهبود مهارت هاي زندگي روزمره در كودكان كم توان­ذهني مي شود. نتيجه گيري: بنابراين پيشنهاد مي شود از آموزش مبتني­بر بازي درماني براي بهبود مهارت هاي زندگي روزمره كودكان كم توان ذهني استفاده شود.