اثرات دو نوع ريكاوري‌ فعال با و بدون كراتين بر شاخص هاي التهابي و عملكرد بدني زنان جوان متعاقب وهله هاي شناي بيشينه

Effects of active recoveries with and without creatine on inflammatory markers and physical performance in young women after bouts of maximum swimming

چكيده زمينه و هدف: هدف از اين تحقيق بررسي اثرات ريكاوري‌ فعال داخل و خارج آب با و بدون مصرف كراتين منوهيدرات بر برخي شاخص هاي التهابي و عملكرد بدني پس از شش وهله شناي تناوبي بيشينه در زنان جوان بود. روش ‌بررسي: در يك پژوهش نيمه تجربي 16 شناگر سالم غيرنخبه به طور تصادفي به دو گروه ريكاوري‌ فعال داخل و خارج تقسيم شدند و شش وهله شناي سرعتي 50 متر را با فاصله استراحتي 120 ثانيه‌اي به‌صورت فعال در داخل و خارج آب اجرا كردند. آزمودني ها، چهار بار در روز به مدت شش روز مكمل گيري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آناليز واريانس دو طرفه و آزمون بونفروني همچنين، آزمون t مستقل در سطح 05/0P < انجام شد. يافته ها:. نتايج نشان داد بين اثر ريكاوري داخل آب يا خارج آب بر ميزان IL-6(110/0P=) و VCAM1(622/0P=) متعاقب اجراي وهله هاي مكرر شناي تناوبي بيشينه تفاوت معني داري مشاهده نشد. با وجود اين، سطوح IL-6 (042/0P=) و VCAM1 (012/0P=) تفاوت معني داري در درون گروه ها پس از مكمل گيري كراتين نشان داد. در گروه ريكاوري داخل آب تغييرات درصد كاهش سرعت بعنوان شاخص خستگي پس از دوره مكمل گيري كراتين نسبت به قبل از دوره مكمل گيري تفاوت معني‌داري داشت (01/0?p). در گروه ريكاوري خارج آب پس از دوره مكمل گيري كراتين نسبت به قبل از دوره مكمل گيري به لحاظ آماري تغييري معني‌داري ايجاد نشد (155/0p=). نتيجه گيري: ريكاوري بويژه از نوع داخل آب پس از مكمل گيري كوتاه مدت كراتين موجب تعديل التهاب سيستميك و بهبود عملكرد بدني متعاقب فعاليت هاي تناوبي شديد مي گردد. كلمات كليدي: التهاب عروقي، مولكول‌هاي چسبان عروقي، مكمل كراتين، ريكاوري فعال، عملكرد بدني، شناي تناوبي

ABSTRACT Background and Aim: The aim of this study was to evaluate the effects of active recoveries in and out of the water with and without creatine monohydrate consumption on some inflammatory markers and physical performance after six bouts of maximum intermittent swimming in young women. Materials and Methods: Sixteen healthy non-elite swimmers in a semi-experimental study were randomly assigned to 2 groups of in and out of the water active recoveries. They performed six repeated sprints swimming bouts of 50-m in and out of water, with rest intervals of 120 seconds. The subjects received supplementation 4 times a day for 6 days. Data were analyzed using ANOVA, Bonferroni test and also independent t-test. P < 0.05 was considered significant. Results: The results showed that there was no significant difference between the effect of in and out of the water recovery on the level of IL-6 (P=0.110) and the VCAM1 (P=0.012) following frequent maximum intermittent swimming. There were significant differences within each group in the levels of IL-6 (P=0.042) and VCAM1 (P=0.012) after creatine supplementation. The percent of speed reduction changes as a fatigue indicator in the water recovery groups showed significant difference between before and after creatine supplementation (P=0.005). There was no significant difference between before and after creatine supplementation in the out of water recovery group (P=0.155). Conclusion: Recovery, in particular, in water (IN) type, following short-term creatine supplementation modulates systemic inflammation and improves physical performance after high-intensity interval training. Keywords: Vascular inflammation, Vascular adhesion molecules, Creatine supplementation, Active recovery, Physical performance, Interval swimming