رابطه رهبري اخلاقي با توانمند سازي دانشجويان

زمينه: امروزه توانمندسازي منابع انساني با رويكرد اخلاق مداري و بكارگيري رهبري اخلاقي بسيار مورد استقبال محيط هاي آموزشي قرار گرفته است. از اين رو هدف پژوهش حاضر نخست تعيين و تحليل وضعيت رهبري اخلاقي از منظر دانشجويان و توانمندي آنها، و سپس تعيين رابطه بين رهبري اخلاقي و توانمند سازي دانشجويان مي باشد. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي - همبستگي است. جامعه آماري تحقيق دانشجويان دانشگاه شهيد باهنركرمان مي باشند، كه براساس جدول مورگان تعداد 375 نفر بر اساس روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي و متناسب با حجم به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد بود. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن) و روش معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و PLS صورت گرفت. يافته ها: نتايج تحقيق مبتني بر تاييد رابطه مثبت و معنادار رهبري اخلاقي با توانمند سازي دانشجويان است. همچنين از نظر دانشجويان ابعاد رهبري اخلاقي و توانمند سازي در سطح مطلوبي قرار دارند. در بين ابعاد رهبري اخلاقي، مولفه صداقت بيشترين ارتباط و تسهيم قدرت كمترين ارتباط را با توانمند سازي دانشجويان دارا هستند. نتيجه گيري: نتيجه نهايي تحقيق آن است كه رهبري اخلاقي و ابعاد آن با توانمند سازي دانشجويان رابطه مثبت و معناداري دارند