نوآوري هاي حكيم سبزواري درباره مسيله اصالت وجود

Hakim Sabzewari’s Innovation regarding the Principality of Existence

حكيم سبزواري در مسيله اصالت وجود، چه با اقامه استدلال هاي جديد و چه با كوشش در رد شبهات واردشده بر اين نظريه، نوآوري هايي در حكمت متعاليه به ميراث گذاشته است. اين مقاله به گزارش، تحليل و بررسي استدلال هاي وي كه بر اساس خيريت وجود، محال بودن تشكيك در ماهيت، خروج ماهيات از حالت استواي نسبت، توحيد ذاتي و توحيد فعلي، نفي ماهيت خداوند سبحان، و ارتباط صادر نخستين با خداوند اقامه شده اند، و نيز بررسي رويكردهاي وي به دو شبهه اصالت ماهيت در عرض اصالت وجود و دشواريِ توجيهِ كثرت عَرْضي در وجود اختصاص دارد.

Regarding the principality of existence, Hakim Sabzewari has made innovations in transcendental philosophy by both presenting new arguments and attempting to refute the doubts casted therein. The present article deals with reporting, analyzing and investigating his arguments which are based on the goodness of existence, the impossibility of gradation in essence, essence’s exit from the state of relational equality, God’s unity in His essence and acts, negating essence from Almighty God, and the relation between the prime emanation and God. It also investigates his approaches to two doubts regarding “the principality of essence alongside existence”, and “the difficulty of justifying horizontal multiplicity in existence”.