مطالعه بروز سوء رفتار رواني نسبت به سالمندان مراجعه‌كننده به فرهنگ‌سراي اميد شهر تهران

اين مطالعه با هدف بررسي علل بروز سوءرفتار رواني نسبت به سالمندان در نمونه‌اي به حجم 300 سالمند مراجعه‌كننده به فرهنگسراي اميد شهر تهران، انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه سوءرفتار رواني با نسبتي بيش از ۶۲ درصد، شيوع نسبتاً بالايي در سالمندان مورد مطالعه دارد. تحليل رگرسيون لجستيك نشان از اهميت تعيين‌كننده دو عامل زمينه‌اي جنس و نقش سالمند در تركيب خانوار و دو عامل عَرَضي وابستگي سالمند به ديگر اعضاي خانواده دارد. تغييرات دو متغير وابستگي؛ از استقلال مالي به وابستگي، و از استقلال در انجام امور روزمره از هر سطح پايين‌تر استقلال تا وابستگي كامل، شانس بروز سوءرفتار رواني را افزايش مي‌دهد. هرچند تفاوت شانس تجربه سوءرفتار رواني سالمندان مرد و زن مستقل از عوامل تعيين‌كننده اصلي از نظر آماري معني‌دار نبود، اما اضافه شدن اين متغير به متغيرهاي مدل رگرسيوني بهبود قابل‌توجهي در ميزان اثرگذاري وابستگي مالي و وابستگي در انجام امور روزمره بر احتمال بروز سوءرفتار رواني ايجاد كرد. در مدل نهايي رگرسيوني، در شرايط برابري اجتماعي اقتصادي، زن بودن سالمند حتي به كاهش احتمال بروز سوءرفتار رواني ختم مي‌شود. در شرايط نابرابر، بالاترين ميانگين نمره سوءرفتار رواني در ميان سالمندان زن غيرسرپرست خانوار كه از نظر انجام امور روزمره (حدود ۲۸) و از نظر مالي (حدود ۱۹) وابسته به ديگر اعضاي خانواده هستند، مشاهده شده است.