نفي شرطيت احتمال تأثير در امر به معروف و نهي از منكر

وجوب امر به معروف و نهي از منكر، مقيد به شروطي است كه يكي از آنها احتمال تاثير مي­باشد. مشهور فقها معتقدند امر به معروف و نهي از منكر نسبت به شرط احتمال تاثير «وجوبي تعليقي و مشروط» دارد به طوري كه در صورت علم به عدم تاثير، وجوب امر به معروف و نهي از منكر ساقط مي­شود. نگارندگان با بازخواني مساله قول ديگري را اختيار نموده و معتقدند كه چنين شرطي صحيح نبوده و لذا در صورت عدم احتمال تاثير يا علم به عدم تاثير نيز، امر به معروف و نهي از منكر همچنان واجب است. مقاله حاضر با دفاع از موضع نگارندگان و در راستاي تبيين مختار ايشان، به نقل و نقد آراء و مدارك مشهور، به ضميمه ارائه­ي ادله­ي عدم شرطيت كه نظر مختار است، پرداخته است.