تجربۀ احساس آرامش زنان در زندگي زناشويي: مطالعه‌اي كيفي با رويكرد نظريۀ مبنايي

Women’s Experience of Tranquility Feeling in Marital Life: A Qualitative Study with Grounded Theory Approach

هدف پژوهش حاضر مطالعه ي فرآيندي بوده است كه تجربه احساس آرامش زنان در زندگي زناشويي را شكل داده است. اين مطالعه با استفاده از روش نظريه مبنايي انجام شده است و اطلاعات از طريق مصاحبه عميق با شصت نفر از زنان متأهل ساكن شهر تهران جمع آوري و با استفاده از كدگذاري نظري تحليل شده است. رسيدن به آرامش مهم ترين هدف ازدواج است. زنان در مصاحبه ها، آرامش را احساسِ امنيت خاطر و نداشتن دغدغۀ نگران‌كننده توصيف كرده اند. مقولۀ محوري حاصل «امنيت تأمين نيازها» بوده است. از نظر زنان مورد مطالعه براي رسيدن به آرامش در زندگي زناشويي لازم است اولاً نيازهاي همۀ اعضاي خانواده در بستر خانواده تأمين شود؛ ثانياً خانواده تأمين كنندۀ همۀ نيازهايي باشد كه انتظار مي رود در خانواده تأمين شود؛ ثالثاً تأمين نيازها توأم با احساس امنيت و اطمينان خاطر باشد.

Abstract The aim of this research is to study the process which shapes women’s experience of tranquility feeling in marital life. This study was fulfilled by the grounded theory method and data was gathered through indepth interviews with 60 married women in Tehran, and were analyzed by theoretical coding. The main purpose of marriage is to achieve tranquility. Women in interviews described feeling of security and absence of disquieting trouble as feeling of tranquility. The core category was “security of needs provision”. From the point of view of women to achieve tranquility in marital life, firstly the needs of all family members should be provided within the family;secondly, the family must provide all the needs which are expected from it to be the provider of; thirdly, providing the needs should be accompanied with the feeling of security.