ويژگي هاي جامعه دينيو نقش تربيت در تحقق و استمرار آن

خصايص المجتمع الديني ودور التربيه في نشاته وبقايه

ترسيم يك جامعه ايده آل ديني، از طريق بيان ويژگي هاي خاص آن و نيز نقشي كه تربيت ديني در ايجاد و حفظ و استمرار آن مي تواند داشته باشد، اهداف اين مقاله است. براي نيل به اين هدف، ابتدا مفاهيم «دين»، «تربيت»، «جامعه» و «تربيت ديني» تبيين شده، سپس نقش و كاركرد تربيت ديني در تحقق و استمرار جامعه ديني بررسي شده است. روش پژوهش تحليلي ـ اسنادي و با استفاده از منابع و اسناد كتابخانه اي است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد جامعه ديني جامعه اي است كه شبكه روابط اجتماعي آن، اعم از روابط اقتصادي، سياسي، حقوقي و فرهنگي، و ارزش هاي حاكم بر آن دين و آموزه هاي آن مبتني باشد. در چنين جامعه اي تربيت ديني و توحيدي زماني نمود پيدا خواهد كرد كه هريك از نهادها و عوامل موثر اجتماعي بتوانند رنگ الهي به خود گرفته، وظيفه ديني و توحيدي خود را نسبت به افراد و جامعه به خوبي انجام دهند.

The aims of this research are to display an image of an ideal religious society by pointing out its special characteristics and the role of religious education in its creation and maintaining and continuing it. To achieve this aim, first, the concepts of ‘’religion’’, ‘’education’’, ‘’society’’ and ‘’ religious education’’ are explained, and then, the role and function of religious education in creating and continuing the religious society are investigated. The research is based on an analytical-documentary and library-based method. The research findings show that the religious society is a society whose social relation network includes economic, political, legal and cultural relations based on the values governing that religion and its teachings. Such a society can have religious and monotheistic education, when every institution and effective social factor can have an air of divinity and its perform their religious and monotheistic duty towards the people and society.