بررسي رابطه بين هوش فرهنگي و كيفيت زندگي كاري در دانشگاه فرهنگيان منطقه2 كشور

On the Relationship between Cultural Intelligence and the Quality of Working life at Farhangian University in Second District of the Country

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه بين هوش فرهنگي و كيفيت زندگي كاري در دانشگاهفرهنگيان منطقه2 كشور به عنوان سازماني داراي تنوع فرهنگي انجام پذيرفته است. روش پژوهشتوصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري تمامي كاركنان دانشگاه فرهنگيان منطقه 2 كشور در سالتحصيلي 91- 92 به تعداد 200 نفر كه در وضعيت استخدامي فعال قرار داشتند، ميباشد كه از اين تعدادبا استفاده از جدول كرجسي و مورگان، 132 نفر به صورت تصادفي طبقهاي براي گروه نمونه انتخابشدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه استاندارد (چهار عاملي) هوش فرهنگي و پرسشنامه استاندارد مدلوالتون (8 مقوله) براي سنجش كيفيت زندگي كاري، ميباشد كه روايي آنها تأييد و پايايي آنها بااستفاده از آزمون كرونباخ به ترتيب 0/84 و 0/85 به دست آمده است. فرضيههاي پژوهش از روشهايمناسب آماري مورد آزمون قرار گرفته كه با استفاده از رگرسيون چند متغيره، رابطه هوش فرهنگي وعوامل آن (فراشناختي، شناختي، انگيزشي، رفتاري) با كيفيت زندگي كاري، مورد تأييد قرار گرفت.

This study aims to investigate the relationship between cultural intelligence and the quality of working life at Farhangian University in second district of the country as a culturally diverse organization. In this descriptive and correlational study, 132 staffs through Kerjesi Morgan Table in 20122013 were selected from among 200 active employees at Farhangian University based on stratified sling. In this study 4factor Cultural Intelligence and Walton Model (8 item) as 2 standard, valid and reliable (r=0.85, r=0.84, respectively) questionnaires were administered. Finally, data were analyzed through the multivariate regression and it is concluded that there is a significant relationship between cultural intelligence (and its factors such as metacognitive, cognitive, motivational and behavioral) and work life quality.