نقش واسطه اي خود كارآمدي و خوش‌بيني در رابطۀ ميان رضايت زناشويي و رضايت از زندگي زنان آموزگار شهر نهاوند

The mediating role of selfefficacy and optimism in the relation between marital satisfaction and life satisfaction among female teachers in Nahavand

رضايت زناشويي،خود كارآمدي و خوش‌بيني نقش برجسته‌اي در تجربه رضايت زندگي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي خود كارآمدي و خوش‌بيني در رابطۀ ميان رضايت زناشويي و رضايت از زندگي آموزگاران زن شهرستان نهاوند است. روش پژوهش از نوع تحليل مسير است. جامعۀ آماري را همه آموزگاران زن متأهل شهرستان نهاوند كه دربرگيرنده 612 نفر بودند و در سال تحصيلي 94-93 مشغول به تدريس بودند، تشكيل مي دهد. اندازۀ نمونه پژوهش بر پايۀ به‌كارگيري جدول مُرگان 240 نفر بوده است. روش نمونه گيري، خوشه اي چندمرحله‌اي است. گردآوري داده ها با به‌كارگيري ابزارهاي رضايت از زندگي، رضايت‌مندي زناشويي هادسون، خود كارآمدي عمومي شوارتزر و خوش‌بيني انجام شده است. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. اطلاعات به‌دست‌آمده از طريق رگرسيون، همبستگي پيرسان و تحليل مسير مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند.نتايج همبستگي پيرسان نشان داد كه ميان همه متغيرهاي پژوهش همبستگي معني داري (05/0>P) وجود دارد. نتايج رگرسيون گام‌به‌گام روشنگر آن بود كه دو متغير خود كارآمدي و خوش‌بيني در رابطه ميان رضايت زناشويي با رضايت از زندگي نقش واسطه اي دارند. نتايج تحليل مسير نيز براي اثر مستقيم رضايت زناشويي بر رضايت از زندگي برابر با 221/0 برآورد شد. بررسي اثر غيرمستقيم رضايت زناشويي بر رضايت از زندگي از طريق نقش واسطه اي دو متغير خود كارآمدي و خوش‌بيني نيز رويهمرفته 287/0 برآورد شد كه سهم خود كارآمدي در اين اثر 17/0 و سهم خوش‌بيني 11/0 است. با توجه به يافته‌هاي پژوهش حاضر، روانشناسان و مشاوران خانواده مي‌توانند با آموزش خوش‌بيني و خود كارآمدي و بالا بردن آن‌ها در زوجين، منجر به افزايش رضايت زندگي و رضايت زناشويي آنان شوند. همچنين بالا بردن رضايت زناشويي در بالا بردن رضايت از زندگي زوجين نيز كارساز است.

Marital satisfaction, selfefficacy, and optimism play an important role on life satisfaction. Therefore, present study aimed to investigate the mediating role of selfefficacy and optimism in the relation between marital satisfaction and life satisfaction among female teachers in Nahavand.This research study has done through the path analysis. The statistical population of this study included all female teachers in Nahavand city, 612 married women, who were all active teachers in the 9394 academic years. The sample size in the study, based on the population size and according to Morgan table, was 240. Sampling method in this study was multistage cluster. The collected data used Life Satisfaction Questionnaire (TSWLS), Hudson’s marital satisfaction questionnaire (IMS), Schwartzberg’s general selfefficacy questionnaire (GSE) and optimism questionnaire (R LOT). The Data analyzed by statistical software’s: SPSS and Amos. The Obtained information through the statistical methods of regression, Pearson’s correlation, and path analysis analyzed. The results from Pearson correlation showed that there are significant correlations between all variables. The regression results also showed that two variables of self efficacy and optimism in the relation between marital satisfaction and life satisfaction play a mediating role. A path analysis results as well, for direct effect of marital satisfaction on life satisfaction, was equal to 0/221. Examining the indirect effect of marital satisfaction on life satisfaction through the mediating role of the two variables, selfefficacy and optimism, was estimated 0/287, of which selfefficacy in this work has a0/17 share and optimism 0/11. Marital satisfaction variable has the ability to direct predictive teachers’ life satisfaction. In addition, the two variables, selfefficacy, and optimism, indirectly play a mediating role, between the two variables of marital satisfaction and life satisfaction for the teachers.