دسته‌بندي حكومت برخي از دولت‌هاي جهان براساس تحليل روان‌شناختي از مفهوم امنيت

مفهوم امنيت از كليدي‌ترين موضوعات روانشناسي باليني و شخصيت (از يك سو) وروابط بين‌الملل (از سوي ديگر) است و در نظريه‌هاي مختلف روانشناسان بزرگ (مانند زيگموند فرويد، اريك فروم، كارن هورناي، آلفرد آدلر و آبراهام مازلو) همانند نظريه‌پردازان روابط بين‌الملل، پيرامون اين مفهوم بحث و بررسي انجام شده است. به همين دليل، در اين نوشتار، حكومت برخي از دولت‌هاي جهان بر اساس تحليل روانشناختي از مفهوم امنيت، مورد دسته‌بندي قرار گرفته است. در اين راستا، بر اساس نظريه روانشناس آلماني كارن هورناي به اين نكته اشاره شد كه براي رفع نيازهاي روان رنجور زندگي (كه باعث احساس ناايمني است)، برخي از مردم با انگيزه‌هاي پيوندجويي، سلطه‌پذيري و يا سلطه‌گري به ديگران گرايش مي‌يابند و احساس امنيت مي‌كنند. اما برخي ديگر با كناره‌گيري وجداني از ديگران به احساس ايمني دست مي‌يابند. بر اين اساس، تحليل روانشناختي نگارنده از روابط بين دولت‌ها (همانند چگونگي روابط بين افراد) اين است كه حكومت‌هاي جهان را نيز مي‌توان بر اساس هدف امنيت‌جويي به چهار گروه: سلطه‌پذير (مانند كشورهاي حاشيه خليج فارس)، سلطه‌گر (مانندآمريكا)، منزوي (مانند كشورهاي حوزه اسكانديناوي) و مستقل (مانند ايران) طبقه‌بندي كرد اما اين طبقه بندي تغييرناپذير نيست، زيرا رفتار دولت‌ها مانند افراد تحت تاثير عوامل مختلف، متحول مي‌شود.