بررسي مفهوم يوم الوقت المعلوم در آثار تفسيري و روايي

مراجعه به تفاسير معتبر و روايات صحيح الإسناد، پرده از مراد الهي در آيات مجمل بر مي دارد. از جمله اين آيات، آيه 38 سوره حجر و 81 سوره صاد است كه در اين مقاله از آن به آيه «يوم الوقت المعلوم» تعبير مي شود. در اين آيات، مهلت درخواستي ابليس از خداوند تا روز قيامت جهت اغواي بندگان، مقيد به روزي معلوم مي شود. مصداق «يوم-الوقت المعلوم» در طول تاريخ تفسير مورد اختلاف است. انطباق يوم-المعلوم به روز قيامت، نفخ صور اول، رجعت نبي مكرم و ظهور حضرت حجت مهم ترين آراي مطرح شده مفسران در بيان مصداق اين روز مي باشند. با توجه به قرائن قرآني و تفسيري و هم چنين روايات صحيح السند از ناحيه ائمه هديمصداق «يوم الوقت المعلوم» نمي تواند روزي جز ظهور حضرت حجت باشد؛ كه مرگ ابليس و رهايي مجتمع انساني از گناه و شر در اين روز محقق مي شود. بررسي هاي صورت گرفته در اين جستار كه با روش توصيفي- تحليلي به نگارش درآمده نيز مويد اين مطلب است كه: مراد از «يوم الوقت المعلوم» ياد شده در آيات قرآن، روز ظهور حضرت مهدي است؛ و ساير ديدگاه هاي مطرح شده داراي اشكالات سندي و محتوايي مي باشند.