نگرشي بر تجزيه و تحليل مدل هاي رياضي در پيشگيري و زوال تومورهاي سرطاني

در اين مقاله پيشنهادهايي مبتني بر ارائه و تعميم الگوهاي رياضي در خصوص بررسي رفتار تومورهاي سرطاني مدل بندي شده بر اساس معادلات ديفرانسيل با مشتقات كسري مكاني- زماني مورد بحث و بررسي قرار خواهند گرفت. در اين ساختار به چندين الگوي مختلف رياضي در زمينه از بين رفتن رشد سلول هاي سرطاني اشاره خواهد شد. تجزيه وتحليل الگوهاي مذكور مبتني بر فرايندي پايه گذاري شده بر اساس روش تكرارهاي متوالي وبا بهره جويي از خواص تبديل لاپلاس به عنوان تكنيكي كارا درحل معادلات ديفرانسيل كسري مي باشد. در ادامه علاوه بر قضاياي مربوط به وجود و يكتايي، شرايط لازم و كافي پايداري، آناليز خطا و همچنين همگرايي رهيافت مذكور با استفاده از خواص تابع مشهور ميتاگ- لفلرمورد بررسي قرار خواهد گرفت. در پايان براي نشان دادن كارايي و دقت رهيافت مورد اشاره، نتايج به دست آمده مورد تجزيه و تحليل عددي و مقايسه قرار خواهند گرفت.