امكان سنجي ارتباط هيدروليكي آبخوان ساحلي دشت آذرشهر بادرياچه اروميه با استفاده از نسبتها و مدلسازي معكوس ژئوشيميايي

Feasibility Study for Hydraulic Connection in Azarshahr Plain Coastal Aquifer and Urmia Lake, by Geochemical Ratios and Inverse Modeling

مطالعه حاضر ارتباط هيدروليكي آبخوان ساحلي دشت آذرشهر و درياچه اروميه را با روش‌هاي ژئوشيميايي و مدلسازي ژئوشيميايي بررسي نموده است. بدين منظور اقدام به نمونه‌برداري از آب زيرزميني منطقه گرديده و نتايج آناليز اين نمونه‌ها با آب درياچه از نظر عناصر اصلي مقايسه گرديد. سپس دياگرامهاي ژئوشيميايي و انديسهاي رايج براي بررسي نفوذ آب شور به سفره‌هاي ساحلي مورد استفاده قرارگرفت . در نهايت به مدلسازي معكوس ژئوشيميايي آب‌زيرزميني منطقه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار PHREEQC مبادرت و نتايج براي 3 محور مجاور درياچه بررسي گرديد. نتايج حاصل نشان داد كه عليرغم مواجه بودن آبخوان دشت آذرشهر با نفوذ آب‌شور، بررسيهاي ژئوشيميايي اثري از ارتباط هيدروليكي درياچه اروميه با آب‌زيرزميني دشت آذرشهر نشان نداد. بدين صورت كه تيپ آب درياچه از نوع سديمكلرايد بوده در صورتيكه تيپ غالب آب‌زيرزميني آبخوان كلسيم سديم بيكربنات است. انديس هاي ژئوشيميايي، نفوذ آب‌شور را نه از درياچه بلكه از شوره‌زارهاي مرز شمال‌غربي آبخوان نشان دادند . مدلسازي معكوس ژئوشيميايي نيز ارتباط منطقي بين انديسهاي اشباع كانيهاي محتمل در آبخوان و درياچه، نشان نداد. از اين رو به نظر مي‌رسد برداشت مازاد از آبخوان دشت آذرشهر بر نفوذ آب شور از لايه‌هاي نيمه‌تراواي نمكي شمال‌غرب آبخوان اثرگذار است و نه سطح آب درياچه اروميه.