بررسي ارتباط فاكتورهاي پوشش گياهي و خصوصيات خاك (مطالعه موردي پارك ملي خجير)

هدف از اين پژوهش، بررسي روابط پوشش گياهي با خصوصيات خاك و تعيين مهم ترين خصوصيات خاكي موثر در تفكيك تيپ هاي رويشي منطقه پارك ملي خجير از توابع استان تهران بوده است. نمونه برداري به روش تصادفي- سيستماتيك انجام شد. بعد از برداشت اطلاعات پوشش گياهي با توجه به پراكنش پوشش گياهي با استفاده از آناليز دوطرفه گونه هاي شاخص (TWINSPAN) و آناليز تطبيقي قوس گير (DCA) پوشش گياهي منطقه به 5 تيپ گياهي طبقه بندي شد. از عمق 20 – 0 سانتي متر نمونه خاك برداشت و خصوصيات خاك شامل بافت خاك، درصد آهك، گچ، اسيديته، هدايت الكتريكي، پتاسيم، كلسيم، منيزيم و نسبت جذب ازت اندازه گيري گرديد. به منظور تجزيه وتحليل خصوصيات خاك در ارتباط با تغييرات پوشش گياهي از روش هاي تجزيه وتحليل چند متغيره از قبيل آناليز تطابق كانونيك (CCA) كه يكي از روش هاي رسته بندي است استفاده شد. اين آناليزها با استفاده از نرم افزار PC-ORDانجام گرفت. نتايج نشان داد كه يك همبستگي معني داري بين پوشش گياهي و عوامل محيطي اندازه گيري شده وجود داشته است. مهم ترين خصوصيات خاكي موثر در تفكيك تيپ هاي رويشي منطقه مورد مطالعه، سنگريزه، رس، سيلت، شن، گچ، آهك، اسيديته خاك، هدايت الكتريكي، پتاسيم و ارتفاع از سطح دريا بوده و هر گونه گياهي با توجه به منطقه رويش، نيازهاي اكولوژيك و دامنه بردباري با بعضي از خصوصيات خاك رابطه دارد. تيپ هاي گياهي ازنظر مقدار سنگريزه، آهك، گچ، شن، رس، با هم اختلاف معني داري داشته اند كه نشان دهنده شكل گيري تيپ هاي گياهي در منطقه در ارتباط با خاك آن مي باشد.