پارامترهاي مهم در مكان يابي رصد خانه هاي ژئومغناطيسي جديد به منظور توسعه پژوهش هاي ژئومغناطيسي در ايران

علی‌رغم وسعت زیاد كشور ایران، رصدخانه ژئومغناطیسی تهران تنها رصدخانه در كشور می‌باشد كه در دهه گذشته، به‌دلیل قدیمی بودن دستگاه‌های موجود در این رصدخانه و نیز گسترش شهر و قرارگیری این مركز در معرض منابع نوفه‌ای متعدد، متاسفانه داده‌های آن مورد اعتماد نبوده و از لیست رصدخانه‌های ژئومغناطیسی استاندارد دنیا حذف شده است. با توجه به مزایای متعدد ثبت پیوسته میدان مغناطیسی و مؤلفه‌های آن در رصدخانه‌های ژئومغناطیسی، انجام مطالعات علمی برای تعیین محل‌های بهینه جهت احداث رصدخانه‌های ژئومغناطیسی جدید در بسیاری از كشورهای خاورمیانه و به‌خصوص ایران، بسیار ضروری می‌باشد. در این مقاله، ضمن بیان ضرورت احداث رصدخانه‌های ژئومغناطیسی جدید در كشور، به معرفی مهم‌ترین معیارهای موثر در تعیین محل احداث رصدخانه-های ژئومغناطیسی پرداخته شده است. معیارهای متعددی از قبیل شدت میدان مغناطیسی، تغییرات هدایت‌ویژه الكتریكی خاك‌های زیرسطحی، منابع غیرطبیعی اختلال در میدان ژئومغناطیسی، توسعه شهرسازی، راه‌های دسترسی، زمین‌شناسی منطقه، توپوگرافی منطقه و عدم وجود ذخائر اقتصادی، در انتخاب محل مناسب جهت احداث یك رصدخانه ژئومغناطیسی تأثیرگذار هستند. ممكن است گردآوری كلیه شرایط لازم برای یك محل، به‌طور كامل میسر نباشد، اما چنانچه حداقل شرایط لازم نیز میسر نگردد، به هیچ وجه نباید اقدام به ساخت رصدخانه نمود. تعطیلی و جابه‌جایی بسیاری از رصدخانه‌ها تجربه‌ای است تا مكان رصدخانه‌های مغناطیسی جدید با دقت زیادی انتخاب شود. در ادامه مطالعات این یادداشت پژوهشی، تحقیقی منسجم توسط نویسندگان مقاله در حال انجام است كه به جمع‌آوری دقیق لایه‌های اطلاعاتی مختلف جهت تعیین محل‌های مناسب برای احداث یك رصدخانه ژئومغناطیسی در استان كرمان می‌پردازد.