مستندسازي دانش سازماني: تحليل مباني نظري و راهبردهاي عملي

هدف: هدف از انجام اين پژوهش تحليل مباني نظري، مفهوم، اهميت، پيشينه و نحوه مستندسازي دانش بر پايه چرخه حيات دانش سازماني و معرفي راهبردهاي عملياتي خودكار و نيمه خودكار استخراج دانش ضمني و كدگذاري و بازنمون دانش عيني است. روش: اين مقاله از نوع مروري تحليلي است كه با استفاده از روش كتابخانه اي و بررسي منابع نظري تهيه شده است. يافته ها: در اين پژوهش بر پايه اين پذيره كه بدون استخراج و مستندسازي دانش، مديريت دانش در هيچ سازماني تجلي نخواهد يافت، مباني نظري و پيشينه مستندسازي دانش سازماني تحليل شده است. با بررسي منابع حوزه مشخص شد كه سازمان هاي ايراني از نظر مستندسازي دانش در وضعيت مناسبي قرار ندارند. يكي از مهم ترين دلايل آن آشنا نبودن با نحوه مستندسازي و ناآگاهي نسبت به راهبردهاي عملي آن مي باشد. در راستاي پاسخگويي به اين مساله در اين پژوهش تلاش شد ابتدا بر پايه اين واقعيت كه فرايند كسب و مستندسازي از الگوهاي چرخه حيات دانش سازماني تبعيت مي كند، ضمن معرفي مهم ترين الگوهاي چرخه دانش، نحوه و فرايند مستندسازي براساس چرخه يكپارچه حيات دانش سازماني دالكر تشريح گردد و در گام بعدي با توجه به ضرورت آشنايي سازمان ها با راهبردهاي عملياتي استخراج دانش ضمني و كدگذاري و بازنمون دانش عيني، ضمن اشاره به ملاك هاي انتخاب راهبرد، مهم ترين راهبردهاي عملي خودكار و نيمه خودكار در دو سطح فردي و گروهي تحت عنوان راهبردهاي توليد و تحليل پروتكل معرفي شد. در پايان بر پايه يافته هاي پژوهش، پيشنهادهايي ارائه شده است.