تاثير سياست خارجي تركمنستان بر اقتصاد آن

جمهوري تركمنستان پس از استقلال، بي طرفي دائم را به عنوان استراتژي سياست خارجي اعلام نمود. در فاصله سال هاي 1991ـ 2001 اين استراتژي به نحوي اعمال مي گرديد كه به تقويت پايه هاي حكومت نيازاف منجر شود. اما تحولات پس از 11سپتامبر2001 شرايط ويژه اي را در نظام بين الملل و مناسبات منطقه اي به وجود آورد. كشورهاي آسياي مركزي از جمله تركمنستان بيش از ساير دولت ها تحت تأثير دگرگوني هاي نظام بين الملل قرار گرفتند.با حمله آمريكا به افغانستان (2001)، عشق آباد الگويي متعارف تر از استراتژي بي طرفي را به نمايش گذاشت و با روي كار آمدن محمداف در سال 2006 روند تغييرات در سياست خارجي تركمنستان شدت يافت. با توجه به نكات فوق، مقاله پيش رو در صدد پاسخ به اين سوالات است كه روند تغييرات در سياست خارجي تركمنستان چگونه بوده است؟ و پيامدهاي اقتصادي اين تغييرات چيست؟ «سياست خارجي تركمنستان تا سال 2001 مبتني بر انزواطلبي بود. اما بعد از 11 سپتامبر 2001، استراتژي بي طرفي منفي توسط نيازاف در پيش گرفته شد. سپس با روي كار آمدن محمداف استراتژي بي طرفي فعال اتخاذ شد كه به رشد اقتصادي تركمنستان در ده سال اخير انجاميده است.»