مقايسه‌ي تاثير سه شيوه‌ي تمريني پيلاتس، مقاومتي و تركيبي (پيلاتس و مقاومتي) بركيفيت زندگي، قدرت عضلاني و ميزان خستگي زنان مبتلابه مولتيپل اسكلروزيس

Comparing the Effectiveness of Pilates and Resistance Training Exercises and their Combination (Pilates and Resistance) on Quality of Life, Muscular Strength and Fatigue in Women with Multiple Sclerosis

زمينه و هدف: با توجه به افزايش ناتواني جسماني در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس و كمبود اطلاعات در زمينه ي تمرينات تركيبي، اين مطالعه به منظور مقايسه ي تاثيرسه شيوه تمرين پيلاتس، مقاومتي وتركيبي (پيلاتس، مقاومتي) بر كيفيت زندگي، قدرت عضلاني و ميزان خستگي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش بررسي: دراين تحقيق نيمه تجربي، 44زن عضوانجمن مولتيپل اسكلروزيس شهر رشت درسال 1394 به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در چهارگروه آزمون و شاهد (11=n) قرار گرفتند. گروه هاي آزمون دريك برنامه ي 8 هفته اي نظارت شده شركت كردند. كيفيت زندگي و خستگي به ترتيب با پرسشنامه ي 54 سوالي كيفيت زندگي و مقياس اصلاح شده ي خستگي درشرايط پايه و پايان هفته ي 4 و 8 و قدرت عضلاني درشرايط پايه و پايان هفته 8 با دينامومتر ارزيابي شدند. اطلاعات با استفاده از تحليل كوواريانس و ازمون تعقيبي LSD مورد تحليل قرارگرفتند. يافته ها: تفاوت آماري معني داري در تغيير نمرات كيفيت زندگي بين پيش آزمون، 4و 8 هفته پس از مداخله ي تمريني در 4 گروه مورد مطالعه به دست آمد (05/0>P ). بيشترين مقدار افزايش كيفيت زندگي مربوط به گروه تمريني پيلاتس بود (05/0>P ). تفاوت آماري معني داري بين ميانگين قدرت دست برتر و غير برتر در پس آزمون در بين 4 گروه پس از 8 هفته وجود داشت (05/0>P ). تغييرات قدرت دست غيربرتر در پس آزمون تفاوت آماري معني داري را نشان داد (05/0>P ) و آزمون LSD نيز نشان داد كه بين گروه كنترل وتمرين تركيبي تفاوت آماري معني داري وجود داشته است (021/0=P). نمرات پرسشنامه خستگي بعد از 4 و 8 هفته در 4 گروه تفاوت آماري معني داري نداشت (05/0

Background and Objective: Due to scarcity of data concerning physical disability progression in patients with multiple sclerosis (MS), and the effect of combined training exercises, this study was set to compare the effects of pilates, resistance and combined (Pilates and Resistance) training on quality of life, muscular strength and fatigue in women with Multiple Sclerosis. Materials and Methods: In this semiexperimental study, 44 women who were members of Multiple Sclerosis council in Rasht city were selected, target oriented and randomly assigned to four experimental and control groups (n=11). The experimental group participated in an 8week supervised program. Quality of life and fatigue were evaluated using Multiple Sclerosis Quality of Life Questionnaire and the modified fatigue impact scale at baseline, after 4 and 8 weeks. Muscular strength was evaluated at baseline and after 8 weeks using dynamometer. The data was analyzed using analysis of covariance and post hoc test of LSD. Results: There was a significant difference in quality of life in  pretest scores of  the four  study groups 4 and 8 weeks after training interventions (P=0.05). Pilates training group demonstrated the highest increase in their quality of life (P=0.05). Significant statistical differences in the posttest were found in the 4 groups in terms of dominant and nondominant hand, (P=0.05). Post test results indicated significant differences in nondominant hand strength in four groups (P=0.05). In the meantime, the LSD test showed that there was a significant statistical difference between control and combined training groups (P=0.021). Scores of fatigue questionnaire did not show any statistical difference in four groups after 4 and 8 weeks (P= 0.05). Conclusion: Pilates training had a significant effect on improving quality of life and combined training resulted in a significant increase in participants’ muscular strength. Therefore, these exercises can be recommended as a complementary treatment alongside medications for Multiple Sclerosis patients.