ارزيابي سيتوتوكسيك نانوذره نقره بر رشد و نمو جنين و بافت كليه موش باردار

Cytotoxic assessment of silver nanoparticles in embryonic development and kidney tissue in pregnant mice

زمينه و هدف: با توجه به كاربرد گسترده نانوذرّه نقره در پزشكي و عدم مطالعه دقيق اثر سميّت آن بر روي جنين، اين مطالعه به‌منظور بررسي تغييرات هيستوپاتولوژيك كليه و نيز روند رشد جنين پس از مواجهه با نانوذرّات نقره طراحي شد. روش تحقيق: در اين مطالعه تجربي، 35سر موش ماده نژاد NMRI به‌طور تصادفي، به 5 گروه مساوي شامل يك گروه كنترل و چهار گروه تيمار تقسيم شدند. به موش‌هاي گروه‌هاي تيمار، نانو ذره نقره با غلظت‌هاي 50، 100، 200 و 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به‌صورت داخل صفاقي، به‌طور يك روز در ميان تزريق شد. در روز 17 بارداري، موش‌ها كالبدشكافي شدند و پس از جداسازي كليه و جنين‌ها، براي بررسي هيستوپاتولوژي، با روش هماتوكسيلين و ائوزين رنگ‌آميزي شدند. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار آماريSPSS  (ويرايش 16) به كمك آزمون‌هاي آماري كولموگروف اسميرنوف، آناليز واريانس يك‌طرفه، دانت، من‌ويتني و كروسكال واليس تجزيه و تحليل شدند. P<0/05 به‌عنوان سطح معني‌داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بررسي هيستوپاتولوژيك كليه گروه‌هاي تيمار پس از تزريق داخل‌صفاقي نانوذره نقره، علائم پاتولوژي شامل: پرخوني، نكروز، ارتشاح سلول‌هاي التهابي و دژنرسانس واكوئولي را نسبت به گروه كنترل نشان داد. بر طبق يافته‌هاي اين مطالعه، نانوذره نقره بر روند ارگانوژنز، تكميل ساختار عصبي، لوبولاسيون كبدي و عقب‌ماندگي رشد جنين در طي بارداري تأثير داشت. ميانگين تعداد سوميت‌ها (Somites) در گروه‌هاي دريافت‌كننده دوزهاي 200 و 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم نانوذره نقره در مقايسه با گروه كنترل كاهش معني‌داري را نشان داد (05/0>p). نتيجه‌گيري: احتمال عبور نانوذره نقره 20نانومتري از جفت وجود دارد و آسيب‌هاي ناشي از نانوذرات نقره مي‌تواند منجر به ناهنجاري و عقب‌ماندگي رشد و نمو جنين شود.

Background and Aim: Regarding the widespread use of silver nanoparticles in medecine and lack of a detailed study of toxicity effects of these particles on fetus, this study was carried out to investigate histopathological changes of the kidneys and also embryonic development following exposure to silver nanoparticles. Materials and Methods: In this experimental study, thirty five female NMRI mice were randomly divided into five equal groups i.e. one control group and four experimental groups. The experimental groups intraperitoneally (IP) received silver nanoparticles at concentrations of 50, 100, 200 and 400 mg/ kg . .every other day. On the 17th day  of pregnancy, the mice were dissected and  their kidneys and embryos tissues were separated and stained with hematoxylin and eosin for histopathological examinations. .Finally, the obtained data was fed into SPSS software (V:16) using statistical tests including KolmogrofSmearnof, oneway variance analysis, Dante, MannWhitney and KruskalWallis and P<0.05 was taken as the significant level. Results: Histopathological assessment of kidney tissue following IP administration of silver nanoparticle indicated pathological changes including congestion, necrosis, inflammatory cell infiltration, vacuolar degeneration compared to the control group. Our findings showed that silver nanoparticles during the gestation period affects fetal organogenesis, evolution of neural structure, liver lobulation and fetal growth retardation. Mean number of somites in groups receiving doses of 200 and 400 mg kg, . significantly reduced compared to the control group (P<0.05). Conclusion: The obtained results suggest that  passing of silver nanoparticles through placenta is possible and damage caused by the particles  could lead to the deformity or developmental retardation of the fetus.