تاثير مصرف اسيد لينولئيك مزدوج بر تست تحمل گلوكز و تغييرات گلوكز خون گاوهاي هلشتاين

سابقه و هدف: اسیدلینولئیك مزدوج نام عمومی برای گروهی اسیدچرب با 18 كربن و دارای دو پیوند دوگانه است كه با یك پیوند ساده از هم جدا شده‌اند و بر تعدادی از فرآیندهای بیولوژیك تاثیر می‌گذارند. اسید لینولئیك مزدوج می‌تواند تولید برخی از سایتوكین‌های پیش‌التهابی كه در فرآیند مقاومت به انسولین دخالت دارند را مهار كند. تاثیر اسیدلینولئیك مزدوج بر كاهش چربی شیر سبب شد تا به عنوان یك راهبرد تغذیه‌ای برای بهبود توازن منفی انرژی به جیره گاوهای شیری افزوده شود. هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر تغذیه اسیدلینولئیك مزدوج از روز 21 قبل از زایش تا 21 یا 42 روز پس از زایش بر تست تحمل گلوكز و تغییرات گلوكز خون گاوهای هلشتاین بود. مواد و روش‌ها: تعداد 75 راس گاو شیری با نوبت زایش 7/1±3/3 (خطای استاندارد±میانگین) با نمره وضعیت بدنی 2/0±25/3 انتخاب و به‌صورت تصادفی در بین چهار گروه آزمایشی قرار گرفتند: تغذیه 75 گرم در روز چربی پالم از 21 روز قبل از زایش تا 21 روز پس از زایش (C21) یا 42 روز پس از زایش (C42)؛ تغذیه 75 گرم در روز اسیدلینولئیك مزدوج پوشش‌دار از 21 روز قبل از زایش تا 21 روز پس از زایش (CLA21) یا 42 روز پس از زایش (CLA42). مكمل اسیدلینولئیك مزدوج پوشش دار دارای 10 درصد از هر یك از ایزومرهای 10-ترانس،12-سیس و 9-سیس،11-ترانس بود. برای انجام تست تحمل گلوكز از هر گروه پنج راس گاو به‌صورت تصادفی انتخاب و در روزهای 14 و 30 پس از زایش به ازای هر كیلوگرم وزن زنده حیوان 25/0 گرم گلوكز از راه رگ شیری پستان اینفیوز شد. در زمان‌های 20-، 10- ، 0، 5، 10، 20، 30، 40، 60، 80، 100 و 120 دقیقه نسبت به اینفیوز گلوكز، از راه رگ شیری جهت خلاف اینفیوز گلوكز نمونه خون تهیه و پس از سانتریفیوژ گلوكز آن اندازه‌گیری شد. سطح زیرمنحنی در دقیقه 60 و 120، نرخ زدودگی گلوكز و زمان رسیدن غلظت گلوكز به نصف به عنوان شاخص‌های تست تحمل گلوكز محاسبه شد. برای بررسی تغییرات گلوكز و انسولین خون در دوره پس از زایش در روزهای 21-، 0، 10، 21 و 42 نسبت به زایش از هر تیمار هشت راس گاو به‌صورت تصادفی انتخاب و از راه رگ دنبالچه نمونه خون تهیه شد. تولید شیر به‌صورت روزانه ثبت و به منظور سنجش تركیبات شیر نمونه‌گیری به‌صورت هفتگی انجام شد. یافته‌ها: تغذیه مكمل اسیدلینولئیك مزدوج پوشش‌دار در دوره انتقال تاثیر معنی‌داری بر شاخص‌های تست تحمل گلوكز نداشت. سطح گلوكز خون در زمان زایش و 10 روز پس از زایش در گاوهای دریافت كننده اسیدلینولئیك مزدوج پوشش‌دار از گاوهای دریافت‌كننده چربی پالم بیشتر بود در حالیكه غلظت انسولین خون در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌دار نداشت (05/0˂P). گاوهای تغذیه‌ شده با اسیدلینولئیك مزدوج پوشش‌دار در مقایسه با گاوهای تغذیه شده با چربی پالم درصد چربی شیر و نیز تولید چربی شیر كمتری داشتند (05/0˂P). تغذیه مكمل پوشش‌دار اسیدلینولئیك مزدوج در دوره انتقال سبب افزایش تولید شیر در اوایل دوره شیردهی شد (05/0˂P). افزایش دوره تغذیه اسیدلینولئیك مزدوج پوشش‌دار و یا چربی پالم از 21 روز پس از زایش به 42 روز پس از زایش سبب افزایش معنی‌دار تولید شیر نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد افزودن اسیدلینولئیك مزدوج به جیره گاوها طی دوره انتقال سبب افزایش سطح گلوكز خون در ابتدای زایش و بهبود تولید شیر شده و تاثیر منفی بر تست تحمل گلوكز به عنوان برآوردی از مقاومت به انسولین نداشت.