اثربخشي شناخت‏ درماني گروهي عوارض ترياك در نگرش به اعتياد نوجوانان داراي والد معتاد

Effectiveness of group cognitive therapy about opium addict complications on attitude of adolescents with drug dependent parents

زمينه و هدف: آمارها نشان مي دهد كه 40-30% فرزندان داراي والد معتاد، در آينده مصرف مواد را آغاز مي كنند. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش شناخت درماني گروهي عوارض مصرف ترياك در نگرش به اعتياد دانش آموزان داراي والد معتاد انجام گرديد. روش تحقيق: اين مطالعه از نوع كارآزمايي ميداني شاهددار تصادفي است كه بر روي كليه دانش آموزان پسر پايه اول دبيرستان شهرستان مانه و سملقان داراي والد معتاد انجام شد. جلسات آموزشي مبتني بر اثربخشي شناخت درماني گروهي عوارض ترياك در 6جلسه برگزار گرديد. پرسشنامه نگرش به اعتياد در مرحله قبل و پس از مداخله تكميل شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماري SPSS (ويرايش 16)، با كمك آزمون هاي آماري تي زوجي و تي مستقل در سطح معني داري P<0/05 تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: طبق نتايج اين پژوهش، تفاوت معني داري بين دو گروه در مرحله پيش آزمون در نگرش به اعتياد، وجود نداشت (P=0/20). در بررسي تغييرات ميانگين نمره كل از مرحله پيش آزمون به پس آزمون در گروه مداخله كاهش و در گروه شاهد افزايش مشاهده شد؛ بدين معنا كه مداخله باعث كاهش نگرش مثبت نسبت به مواد مخدّر شد؛ ولي اين تغيير از نظر آماري معني دار نبود (P=0/57). همچنين از بين 10 عامل نگرش فرد نسبت به اعتياد، شناخت درماني گروهي تنها توانست ميانگين نمره نگرش فرد نسبت به علت مصرف مواد مخدّر را به صورت معني داري كاهش دهد (P=0/04). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه آموزش شناخت درماني گروهي عوارض مصرف ترياك، بر نگرش دانش آموزان داراي والد معتاد تأثير معني داري ندارد. بنابراين تغيير نگرش نوجوانان داراي والد معتاد، نيازمند انجام تحقيقات بيشتري مي باشد.

Background and Aim: Statistics show that 30% to 40 % of opium addicted fathersrsquo children are prone to substance abuse in the future. The present study aimed at assessing the effectiveness of cognitive therapy approach to attitude changing of adolescents with substance dependent fathers. Materials and Methods: In this controlled. fieldtrail randomized study. .data collection tool was ldquo attitude to addiction questionnairerdquo . The study population was all male students in the first grade of high school in Maneh Samalghan city. . Six sessions of group cognitive therapy based on the effectiveness of drug sideeffects in drugaddicted fathersrsquo adolescent childrenrsquo s attitude were held. The abovementioned questionnaire was filled out before and after intervention. The obtained data was fed into SPSS software (V: 16) using. Independent ttest .and paired ttest were used for analysis and P<0.05 was taken as the significant level. Results: There were no significant differences between the two groups in pretest regarding their attitude about drug abuse (P=.20%). Mean score variance from pretest to posttest in the intervention group decreased, but in the control group, it showed a slight increase. This means that the intervention reduced the positive attitude towards drugs, but the changes were not statistically significant (p=0.57). Besides, among ten factors decisive in an individualrsquo s attitude about addiction, only group cognitive therapy was able to decrease mean points of an individualrsquo s attitude about drug abuse .. Significantly (P = 0.04). Conclusion: It was found that group cognitive therapy education about opium addict complicationsdidn`t have a significant effect on the attitude of the students with addicted fathers. Thus, a change of adolescentsrsquo attitude requires more research.