مطالعه حاضر، بهمنظور بررسی اثر گرسنگی بر شاخصهای رشد، تركیبات شیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی ماهی شانك زرد باله در دو اندازه وزنی مختلف طراحی گردید. در این تحقیق،120 ماهی با میانگین طولی cm 98/0± 05/8 و وزنی g 07/1±46/7 (سایز A) و 120 ماهی با میانگین طولی cm 86/0± 05/11 و وزنی g 07/3±01/18 (سایز B)، هر كدام به دو گروه تغذیه شده و تغذیه نشده و سه تكرار (20 قطعه ماهی در هر تكرار) در مخازن پلاستیكی L 60 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهبرداری از ماهی در10، 20 و 30 روز محرومیت غذایی انجام شد. نتایج بهدست آمده حاكی از كاهش معنیدار شاخصهای رشد (ضریب رشدویژه، وزن نهایی، افزایش وزن بدن، شاخص كبدی و فاكتور وضعیت) گروه تغذیه نشده در سایز A شده است (05/0>P). در حالیكه تفاوت معنیداری در این شاخصها (به استثنای شاخص كبدی و فاكتور وضعیت) و تركیب لاشه در سایز B بین گروه تغذیه شده و تغذیه نشده مشاهده نشد (05/0P). افزایش معنیداری در سطوح لیزوزیم در گروه تغذیه نشده از روز 20 محرومیت غذایی در مقایسه با گروه تغذیه شده هر دو سایز مشاهده شد و اختلاف معنی داری دركلیه شاخصهای رشد، تركیبات شیمیایی لاشه و سطوح لیزوزیم بین دو سایز مشاهده گردید (05/0>P). نتایج حاضر نشان میدهد كه در سایز A ماهی شانك زرد باله، هم الگوی رشد و هم كیفیت لاشه بهطور معنیداری در گروه تغذیه نشده در مقایسه با گروه تغذیه شده كاهش یافتند.
