بررسي اثرات عصاره هيدروالكلي ميوه نسترن(Rosa canina L.) بر مقادير گلوكز پلاسما در موش‌هاي صحرايي نر ديابتي

Effects of Fruit of Rosa Canina L.Extract on the Level of Plasma Glucose in Male Diabet-Induced Rats

مقدمه: ديابت مليتوس از شايع ترين بيماري هاي مزمن و متابوليكي در انسان است كه مشخصه اصلي آن افزايش گلوكز خون مي باشد. هدف از اين مطالعه، مقايسه اثرات هيپوگليسميك تجويز عصاره ميوه نسترن در موش هاي صحرايي سالم و ديابتي است. روش بررسي: اين مطالعه، يك مطالعه تجربي بود كه تعداد 72 سر موشrlm هاي صحرايي نر ديابتي نژاد Wistar انتخاب و در 6 گروه زير تقسيم بندي شدند: گروه(1): كنترل؛ گروه(2): كنترل استرپتوزوسين(ديابتي)؛ گروه(3): كنترل عصاره ميوه نسترن50 ميلي گرم بر كيلوگرم؛ گروه(4): كنترل عصاره ميوه نسترن100 ميلي گرم بر كيلوگرم؛ گروه(5): ديابتي به همراه تجويز عصاره ميوه نسترن 50 ميلي گرم بر كيلوگرم؛ گروه(6): ديابتي به همراه تجويز عصاره ميوه نسترن100 ميلي گرم بر كيلوگرم؛ همچنين براي ايجاد ديابت از استرپتوزوسين(STZ) با(دوز mg/kg60) از طريق تزريق داخل صفاقي استفاده گرديد، پس از انجام تيمار خون گيري در ساعت هاي صفر ،2 و 4 ساعت بعد از تجويز خوراكي عصاره به عمل آمد. نتايج: بين گروه هاي مورد مطالعه از نظر مقادير گلوكز خون تفاوت معني داري وجود داشت، به طوري كه بين گروه هاي ديابتي، كمترين مقدار گلوكز خون در گروه هاي تجربي ديابتيك با دوز50 و 100 ميلي گرم بر كيلوگرم مشاهده شد كه بيانگر وجود خاصيت كاهندگي مقادير گلوكز خون در عصاره ميوه نسترن با دوز 50 و 100 ميلي گرم بر كيلوگرم در موارد ديابت مليتوس است. نتيجه گيري: به نظر مي رسد تجويز عصاره مذكور در موارد افزايش قند خون به منظور پيشگيري و كنترل و نيز عوارض حاصل از آن نيازمند مطالعات بيشتري در اين زمينه مي باشد.

Introduction: Diabetes mellitus is one of the most prevalent chronic and complex metabolic diseases of human , which hyperglycemia can be mentioned as its prominent characteristic. Therefore, this study aimed to evaluate the hypoglycemic effects of fruit of Rosa canina (R.c.) extract in healthy and diabetic rats. Method: A total of 72 Wistar male rats were divided into six group: control, STZ (diabetic) control, R.c. control (50 mg/kg), R.c. control (100 mg/kg) and two experimental groups with 50, and 100 mg/kg of extract dose. Diabetes was induced using streptozotocine (60 mg/kg IP), and blood collection was carried out on 0, 2 and 4 hours after the oral administration of the extracts. Results: The levels of plasma glucose were determined by spectrophotometric method. In order to statistically analyze the study data, ANOVA test was performed. There was a significant difference between groups concerning the plasma glucose concentration (Plt 0.0001), which the lowest concentration between diabetes groups was observed in the two experimental groups. Moreover, R.c. had a marked hypoglycemic effect on diabetes mellitus. Conclusion: R.c. extract in hyperglycemic status demands to be further studied in order to control and prevent its complications.