بررسي رابطه بين مولفه هاي رهبري معنوي و رضايت شغلي كتابداران كتابخانه هاي دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين مولفه هاي رهبري معنوي (شامل: چشم انداز، عشق نوع دوستانه، ايمان/اميد به كار، معناداري در كار، تعهد و عضويت سازماني، و ايمان ديني) و خشنودي شغلي كتابداران در دانشگاه هاي اصفهان، صنعتي اصفهان، و علوم پزشكي اصفهان بود. روش : روش پژوهش توصيفي- همبستگي و جامعه آماري، شامل كليه كتابداران (۱۶۴ نفر) در سال ۱۳۹۳ بود. حجم نمونه از طريق فرمول كوكران ۹۱ نفر تعيين شد. ابزار اندازه گيري پرسشنامه بود؛ كه در اين پژوهش از پرسشنامه اصلاح شده رهبري معنوي فراي و همكاران (۲۰۰۵)، و پرسشنامه خشنودي شغلي جاج و بنو (۲۰۰۰) استفاده شد. يافته ها: نتايج همبستگي مثبت و معناداري بين رهبري معنوي و خشنودي شغلي كتابداران در كتابخانه هاي دانشگاه اصفهان، صنعتي اصفهان، و علوم پزشكي اصفهان وجود داشت (۰۰۴/۰P= ). همچنين بين خشنودي شغلي و مولفه هاي رهبري معنوي از جمله چشم انداز، ايمان به كار، معناداري در كار، و عضويت سازماني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد؛ ولي بين خشنودي شغلي كتابداران و ساير مولفه هاي رهبري معنوي از جمله عشق نوع دوستانه و ايمان ديني رابطه معناداري وجود ندارد. با توجه به اهميت رهبري معنوي و همبستگي مثبت ميان رهبري معنوي و خشنودي شغلي كتابداران، توجه به مولفه هاي رهبري معنوي براي مديران پيشنهاد مي گردد.