بررسي ارتباط چند شكلي ژن هاي لپتين و گيرنده هورمون رشد با كيفيت مني گاو هلشتاين

هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط چند شكلی دو ژن كاندیدای لپتین ( شامل دو جایگاه اگزون 2 و اینترون 2) و گیرنده هورمون رشد (قسمتی از پروموتور) با صفات كیفی منی گاوهای نر هلشتاین بود. به این منظور مجموعا 69 گاو نر از دو ایستگاه اصلاح نژاد شمالغرب كشور (41 گاو نر) و مركز اصلاح‌نژاد و بهبود تولیدات دامی كشور (28 گاو نر) انتخاب شد كه در بین سالهای 1392 - 1382 اسپرم گیری شده بودند. چهار صفت مورد مطالعه‌ی مربوط به كیفیت منی شامل حجم انزال (سی‌سی)، جمعیت اسپرم (میلیون/سی‌سی)، درصد اسپرم زنده قبل از انجماد (درصد) و درصد اسپرم زنده بعد از ذوب (درصد) بودند. استخراج DNA با استفاده از روش نمكی با كمی تغییرات انجام شد، سپس ارزیابی چندشكلی در دو جایگاه ژن لپتین (اگزون 2 و اینترون 2) به روشPCR-RFLP و در ژن گیرنده هورمون رشد (پروموتور) با روش ریز ماهواره انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد كه تمام جایگاههای مورد بررسی چند شكل بوده‌اند. با ادغام دو جمعیت به یك جمعیت، در جایگاه اگزون 2 ژن لپتین، فراوانی ژنوتیپ‌های TT ,AT ,AA بترتیب 28/0، 20/0و 52/0 و فراوانی آلل T و آلل A بترتیب 041/0 ± 62/0 و 041/0 ± 38/0 برآورد شد. بعلاوه در جایگاه اینترون 2 ژن لپتین، فراوانی ژنوتیپهای AA ,AB ,BB، بترتیب 0 ، 68/0 و 32/0 و فراوانی آلل A و B، بترتیب 031/0 ± 84/0 و 031/0 ± 16/0 برآورد شد. در جایگاه پروموتور ژن گیرنده هورمون رشد سه ژنوتیپ 17/TG17TG، 21/ TG17 TGو 21/ TG21 TG بترتیب با فراوانی 27/0، 48/0 و 25/0 و دو آلل 21 TGو 17 TG بترتیب با فراوانی 042/0 ± 49/0 و 042/0 ± 51/0 مشاهده شد. در جایگاه های پروموتور گیرنده هورمون رشد (P<0/67) و اینترون دو ژن لپتین (P<0/12) تعادل هاردی واینبرگ برقرار بود، در حالی كه برای جایگاه اگزون 2 ژن لپتین (P<0/01) تعادل هاردی- واینبرگ برقرار نبود.