مقايسه آثار هشت هفته تمرين استقامتي ، مقاومتي و مكمل ياري عصاره ي سير بر MDA وTAC در موش هاي صحرايي مبتلا به سندرم متابوليك

زمينه و اهداف: با توجه به مطالعات محدود مربوط به اثر تمرين استقامتي (ET) و مقاومتي (RT) با و بدون مصرف عصاره ي سير (GE) بر عوارض سندرم متابوليك، تحقيق حاضر به منظور بررسي و مقايسه ي آثار هشت هفته تمرين استقامتي، مقاومتي و مكمل ياري عصاره ي سير بر مالون دي آلدئيد (MDA) و ظرفيت ضداكسايشي تام سرمي (TAC) در موش هاي صحرايي مبتلا به سندرم متابوليك انجام شد. مواد و روش ها: 48 سر موش صحرايي مبتلا به سندرم متابوليك (12 هفته اي، دامنه ي وزني 310 تا 350 گرمي) در شش گروه تصادفي همگن شده ، گروه كنترل (هشت سر)، ET (هشت سر)، RT (هشت سر)، ET+ GE (هشت سر)، RT + GE (هشت سر) و GE (500 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) تقسيم شدند. پس از آشناسازي موش هاي صحرايي مبتلا به سندرم متابوليك، هشت هفته (سه جلسه در هفته) در يك قرارداد ورزشي (استقامتي و مقاومتي) با و بدون مصرف عصاره ي سير قرار گرفتند. ميانگين و انحراف استاندارد داده هاي طبيعي با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس يك راهه، بونفروني در سطح معني داري پنج درصد بررسي شدند. يافته ها: نتايج حاكي است كه ET و RT همراه با مصرف هشت هفته اي GE بر شاخص هاي فشار اكسايشي (MDA و TAC) تاثير معني دار مي گذارد (05/0Sig<). به علاوه، دامنه ي كاهش MDA، و هم چنين افزايش توان ضداكسايشي گروه ET + GE نسبت به گروه GE و ET و RT بيشتر بود (05/0Sig<). نتيجه گيري: براساس يافته هاي حاضر مي توان نتيجه گرفت كه تمرين استقامتي و تمرين مقاومتي همراه با مصرف عصاره ي سير مي تواند با افزايش TAC پايه، از تغييرات نامطلوب MDA سرمي به عنوان شاخص آسيب هاي فشار اكسايشي ناشي از سندرم متابوليك بكاهد.