بررسي روند تغييرات برخي عناصر اقليمي در استان چهارمحال و بختياري

استان چهارمحال و بختیاری در بر گیرنده بخشی ارتفاعات زاگرس و زردكوه بختیاری است كه سرشاخه­های سه رودخانه­ مهم كشور از جمله زاینده رود، دز و كارون از آن سرچشمه می­گیرد. لذا بررسی روند تغییر اقلیم در این استان می­تواند پاسخ بسیاری از سوالات مربوط به تأمین مطمئن آب و مشكلات زیست اقلیمی در بخش بزرگی از كشور را بدهد. در این پژوهش با بهره­گیری از روش­ ناپارامتریك من كندال و آزمون شیب سنس استیمیتور، روند تغییرات عناصر بارش، تعداد روزهای برفی و نیز متوسط بیشینه و كمینه دما در مقیاس سالانه و ماهانه در ایستگاه­های استان در یك دوره 30 ساله (2015-1986) مورد سنجش قرار گرفت و خروجی آن به صورت جدول، نمودار و نیز نقشه­های هم روند در محیط Arc_GIS ترسیم گردید. نتایج نشان داد اگر چه سری زمانی بارش در استان در بیشتر ماه­های سال از روند معناداری پیروی نمی­كند، لیكن مقدار بارش در ایستگاه­های؛ (كوهرنگ) به عنوان پُرباران­ترین ایستگاه در مركز كشور، لردگان و یان­چشمه در در پرباران­ترین ماه سال (مارس) در سطح اطمنیان 99 درصد دارای روند كاهشی است. همچنین تعداد روزهای برفی ایستگاه كوهرنگ در ماه مارس دارای یك روند معنی­دار كاهشی در سطح اطمینان 99 درصد است. متوسط دمای كمینه و بیشینه در بیشتر نواحی استان در تمام ماه­ها و در مقیاس سالانه، بجر ماه­های نوامبر و دسامبر دارای روند معنادار افرایشی است.