تحليل سياست تفكيك جنسيتي دانشگاه‌ها از منظر علم سياستگذاري

طرح تفكیك جنسیتی دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالی از جمله سیاست هایی بود كه در دولت دهم پیگیری و تا حدی هم عملیاتی شد. فارغ از جهت گیری های سیاسی یا جناحی برای تحلیل این سیاست، مقاله‌ی پیش روی در نظر دارد تا این سیاست (خط مشی) را از منظر علم سیاستگذاری مورد تحلیل و واكاوی قرار دهد. از آنجا كه هر سیاست از سه بعد تدوین، اجرا و ارزیابی قابل تحلیل است این نوشتار هم تلاش دارد تا خط مشی تفكیك جنسیتی دانشگاه ها را از این سه بعد تحلیل كند. نتایج این پژوهش نشان می دهد مبانی یا قرائت های اسلامی و كنترل آسیب های اجتماعی از دلایل و مبانی نظری تدوین این سیاست بوده اند. در حوزه‌ی اجراء هم سیاست تا حدود زیادی به صورت «دفعی» اجرا شده است و در بعد «ارزیابی» هم از آنجا كه این سیاست به صورت ناتمام پایان می یابد، تحلیل جامعی از نتایج آن وجود ندارد و اظهارات موافقان و مجریان این سیاست هم از مثبت بودن آن در كاهش جرائم اجتماعی در حوزه‌ی دانشگاه حكایت دارد. مبنای تئوریك تحلیل های این مقاله، پست مدرنیسم نیست اما تلاش شده است تا خوانش های این مكتب هنگامی كه به تحلیل سیاست تفكیك جنسیتی دانشگاه ها می پردازد هم تشریح شوند.

-