تعيين خط فقر خانوارهاي شهري استان آذربايجان‌شرقي با استفاده از سيستم مخارج خطي

Determining the Poverty Line of Urban Households in East Azerbaijan Province by Using Linear Expenditure System

اندازه گيري فقر در هر جامعه، مي تواند روند تحولات فقر در آن جامعه را قابل فهم ساخته و تصويري از اين تحولات را در طول زمان ارائه دهد. در نتيجه، دولت قادر به هدف گذاري و اتخاذ تصميمات مناسب و انجام اقدامات لازم خواهد بود. در اين راستا مطالعه آماري فقر و تجزيه وتحليل آن در سطح استان مي تواند راهنمايي براي برنامه ريزان براي كاهش فقر باشد. در اين مقاله، خط فقر مناطق شهري استان آذربايجان شرقي با بهره گيري از روش سيستم مخارج خطي پويا با فرض شكل گيري عادات و با استفاده از روش رگرسيون هاي به ظاهر نامرتبط تكراري طي دوره 1380 تا 1390 برآورد شده و براي اين برآورد، از مؤلفه هاي هشت گروه كالايي شامل: خوراك، پوشاك، مسكن، ملزومات، بهداشت و درمان، حمل ونقل و ارتباطات، تفريح و تحصيل و گروه ساير، به همراه شاخص قيمت آنها كه توسط مركز آمار ايران انتشار يافته، استفاده شده است. نتايج به دست آمده از برآوردها كه با استفاده از نرم افزارهاي STATA و Eviews حاصل شده اند، نشان مي دهند كه در طول دوره مورد بررسي، فقر در مناطق شهري استان آذربايجان شرقي، با نرخ رشد متوسط 23 درصد روندي كاملاً صعودي دارد. درصد خانوارهاي شهري زير خط فقر استان به طور متوسط 50 درصد است و شاخص هاي شكاف فقر و شدت فقر به ترتيب با مقدار متوسط 42 درصد و 23 درصد در انتهاي دوره كاهش يافته اند. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده براي شاخص هاي فقر، مي توان گفت اگرچه سياست هاي فقرزدايي طي دوره ده ساله مورد مطالعه تحقيق، تا حدودي باعث بهبود وضعيت رفاهي در بين افراد فقير شده است؛ اما با اين حال، طي اين دوره تعداد افرادي كه به زير خط فقر رفته اند، افزايش قابل توجهي يافته است. يكي از دلايل عمده اين افزايش، مي تواند روند افزايشي حركت قيمت ها باشد كه راه حل مقابله با آن مهار تورم توسط دولت است.

Measuring poverty can make the process of poverty evolutions understandable in every society and present an image of these developments during the time. Government can target and adopt appropriate decisions to do necessary measures as a result. In this regard, statistical study of poverty and its analysis at the level of province can be a guide for planners to reduce penury. The poverty line of urban areas in east Azerbaijan was estimated by using dynamic linear expenditure system (DLES) method assuming the formation of habits and using seemingly unrelated regression (SUR) model during 2001 to 2011. Components of eight commodity groups including food, clothing, housing, appliances and furniture, healthcare, transport and communication, recreation and education, and a group for other issues were used as well as their price index published by statistical center of Iran. The results obtaining from estimations by using STATA and Eviews soft wares indicate that poverty of urban areas in east Azerbaijan has ascending trend with an average growth rate of 23% during the period under review. The percentage of urban households below the poverty line of the Province is 50 percent on average, and poverty gap and severity of poverty indices have been reduced with average values of 42% and 23% respectively at the end of the period. Thus, according to the results for indicators of poverty, it can be said that although poverty eradication policies during the tenyear period of this research have improved the welfare of the poor people partially, the number of people below the poverty line has increased considerably during this period. The process of escalating prices can be one of the main reasons for this increase that can be solved by the government with curbing inflation.