اثربخشي روان درماني حمايتي گروهي بر كيفيت زندگي بيماران ديابتي نوع دو

Effectiveness of supportive psychotherapy on quality of life in patients with type2 diabetes

مقدمه و هدف: دشواري هاي درمان و مراقبت هاي پيوسته، تنش مستمر و اثرات آن بر زندگي فرد مبتلا به ديابت منجر به افت كيفيت زندگي در اين بيماران مي شود از اين رو پژوهش حاضر تاثير روش روان درماني حمايتي را در بهبود كيفيت زندگي بيماران ديابتي نوع دو بررسي مي كند. مواد و روش ها: اين پژوهش يك تحقيق نيمه آزمايشي به روش پيش آزمون و پس آزمون و گمارش تصادفي بود. 24آزمودني ها از كلينيك ديابت شهرستان تفرش انتخاب شدند و به دوگروه همتا بر اساس نمره هاي پيش آزمون تقسيم شدند. بصورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه كنترل جايگزين شدند. روان درماني حمايتي گروهي در 10 جلسه اجرا شد و پس از آن پس آزمون اجرا گرديد. براي تحليل داده هاي بدست آمده از آزمون تي مستقل و وابسته و تحليل واريانس استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه كوتاه كيفيت زندگي بود. يافته ها: نتايج تحليل واريانس و آزمون تي مستقل نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه در پيش آزمون وجود ندارد(p<0.05). آزمون تي وابسته نشان داد كه تفاوت معناداري بين پيش آزمون و پس آزمون در گروه آزمايشي وجود دارد (p<0.05). بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه روان درماني حمايتي گروهي بر بهبود كيفيت زندگي بيماران ديابتي تأثير دارد.

Introduction: Treatment challenges, continuous need for care, constant anxiety, and the ensuing effects lead to decreased quality of life in diabetic patients. Therefore, in this study, we aimed to investigate the effectiveness of supportive group psychotherapy in the improvement of quality of life in patients with type II diabetes. Methodology: In this quasiexperimental study with a pretestposttest design, 24 subjects were randomly selected from the Diabetes Clinic of Tafresh, Iran. The participants were allocated to two homogenous groups, based on their pretest scores. The subjects were randomly assigned to control and experimental groups. Supportive group psychotherapy was employed in the experimental group for 10 sessions, followed by posttest. The data collection tool included World Health Organization Quality of LifeBREF. Statistical analysis was performed, using dependent and independent ttest and analysis of variance. Results: The analysis of variance and independent ttest results showed no significant difference between the two groups in pretest (Plt 0.05). However, dependent ttest results showed a significant difference between the pretest and posttest scores in the experimental group (Plt 0.05). Conclusion: The results indicated that supportive group psychotherapy is effective in the enhancement of quality of life in patients with diabetes.