شيوع ناهنجاري هاي سر و اندام فوقاني در دانش آموزان با نيازهاي ويژه

Investigating the Prevalence of Head and Upper Extremity Deformities in Students with Special Need

هدف: ناهنجاري هاي عضلاني اسكلتي از گسترده ترين مشكلات دوران كودكي محسوب مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي شيوع ناهنجاري هاي اندام فوقاني در دانش آموزان با نيازهاي ويژه است. روش بررسي: روش بررسي مقاله حاضر، روش مقطعي توصيفي با نمونه گيري طبقه اي نسبتي است. نمونه ها برحسب ده درصد از دانش آموزان سال تحصيلي 92-1391 از ميان سه اختلال آسيب بينايي، آسيب شنوايي و كم تواني ذهني انتخاب شدند كه در شهر تهران 1194 نفر، در شهرستان هاي استان تهران 1526 نفر و در استان البرز 559 نفر بودند. درمجموع، 3279 نفر شركت كننده در مطالعه حضور داشتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه دموگرافيك و شاقول استفاده شد و نتايج با استفاده از آمار توصيفي گزارش گرديد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه افتادگي شانه در دخترانِ با آسيب بينايي در استان البرز با % 100 بيشترين ميزان و در پسرانِ با آسيب بينايي شهر تهران كمترين ميزان شيوع را با % ۳۴٫۹ داشت. در laquo ناهنجاري هاي سر raquo ، در انحراف سر به طرفين با%۷۶٫۶ دخترانِ با آسيب بينايي شهر تهران % ۷۶٫۶ و در ناهنجاري سربه جلو پسرانِ با آسيب بينايي شهرستان هاي تهران با % 83.3 ، بالاترين درصد شيوع را در مقايسه با ديگران داشتند نتيجه گيري: ناهنجاري هاي اندام فوقاني در دانش آموزانِ با نيازهاي ويژه اعم از كم توان ذهني، آسيب بينايي و شنوايي بالا بوده است و تشخيص و درمان به موقع اين ناهنجاري ها ضروري است.

Objectives: Musculoskeletal disorders are the most common childhood problems. The aim of the present study was to investigate the prevalence of head and upper extremity deformities in children with special needs. Materials Methods: The present research is a descriptive crosssectional study with stratified sling method. Ten percent of students with mental retardation, hearing impairment and sight impairment in the academic year of 201213 were selected for this study. There were 1194 persons in Tehran, 1526 people in the cities of the Tehran Province and 559 students in Alborz Province. In total, 3279 people participated in the study. Demographic questionnaire and a plummet were used for data collection. Data was reported using descriptive statistics. Results: The results of the study revealed that quot dropped shoulderquot in girls of Alborz province with visual impairment with 100% had the highest rate and this abnormality in boys with visual impairment in the Tehran had the least prevalence. In the deformities of the head, lateral head bending with 76.6% in girls with visual impairment in Tehran, and forward head posture with 83.3% in boys with visual impairment in cities of Tehran had the highest incidence in comparison with others. Conclusion: The prevalence of upper extremity deformities is high in students with special needs including mental retardation, hearing impairment and sight impairment. It is necessary to diagnose these deformities in time.