اثر تمرين اكستنشن ايزوكينتيك زانو با حداكثر چرخش خارجي تيبيا بر آمپلي تيود عضلات وستوس در مبتلايان به سندروم درد پاتلوفمورال

Effect of Knee Isokinetic Extension Training with Maximum Lateral Tibial Rotation on Vastus Amplitudes in Patellofemoral Pain Syndrome Patients

هدف: سندروم درد پاتلوفمورال از رايج ترين اختلالات مزمن زانو به ويژه در ميان زنان است كه ارتباط تنگاتنگي با ايمبالانس نيروي عضلات وستوس داخلي و خارجي دارد. هدف تحقيق حاضر، بررسي اثر تمرين اكستنشن ايزوكينتيك زانو در حداكثر چرخش خارجي تيبيا بر آمپلي تيود عضلات وستوس داخلي و خارجي در مبتلايان به اين سندروم بود. روش بررسي: در اين تحقيق 36 زن مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به طور داوطلبانه شركت كردند و در يكي از 3 گروه تمرين اكستنشن ايزوكينتيك مبتني برتقويت انتخابي عضله پهن داخلي مايل، تمرين تقويت عمومي عضله چهارسر و كنترل به طور تصادفي قرار گرفتند. اين تمرينات به مدت 8 هفته اجرا گرديد. آمپلي تيود عضلات پهن داخلي مايل و پهن خارجي و نيز نسبت فعاليت پهن داخلي مايل به پهن خارجي قبل و پس از مداخلات تمريني با استفاده از يك سيستم الكترومايوگرافي 8 كاناله ثبت و محاسبه گرديد. تحليل داده هاي حاصل با استفاده از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر صورت پذيرفت. يافته ها: در ابتداي مطالعه آمپلي تيود پهن داخلي مايل، در هر سه گروه كمتر از پهن خارجي (0.01=P) بود، اما پس از مداخلات در گروه تقويت انتخابي بيشتر از پهن خارجي (0.01=P) و در گروه عمومي (001/0=P) و كنترل (036/0=P) كمتر از پهن خارجي به دست آمد. قبل از مداخلات، بين گروه هاي مختلف تفاوتي وجود نداشت(05/0P). نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش حاضر، مي توان تمرين اكستنشن ايزوكينتيك در حداكثر چرخش خارجي تيبيا و در نزديكي فول اكستنشن زانو را به عنوان تمريني مناسب براي بهبود نسبت فعاليت الكتريكي پهن داخلي مايل به پهن خارجي و كاهش ايمبالانس بين آمپلي تيود عضلات پهن داخلي و خارجي براي مبتلايان به اين سندروم پيشنهاد نمود.

Objective: Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is one of the most common knee chronic disorders especially among females that is closely related to forces imbalance of vastus medial is oblique (VMO) and vastus lateral is (VL) muscles. The purpose of study was to examine the effect of knee isokinetic extension in maximum lateral tibia rotation on VMO and VL litudes in PFPS patients. Materials Methods: Thirtysix women with PFPS participated voluntarily in this study and were randomly placed in one of three groups included the VMO selective isokinetic strengthening exercise, quadriceps general strengthening and control groups. Each exercise was performed for 8 weeks. Muscle RMS of VMO and VL and VMO/VL RMS ratio were recorded and calculated before and after training using of an 8channels electromyography system. Data analysis was made by analyses of variance with repeated measures. Results: In baseline, VMO litude was less than VL in all groups (Ple 0.05), but after interventions, it was more than VL in selective group (P=0.01) and less than VL in general (P=0.001) and control (P=0.036) groups. Before interventions, there was no difference between groups in muscles litude (P>0.05). Yet, after interventions, VMO litude and VMO/VL litude ratio were more in selective group than in general and control groups (Ple 0.001), and VL litude was more in general group than in selective and control groups (Ple 0.01). Conclusion: According to the study results, isokinetic extension training with maximum lateral tibia rotation and in close to knee full extension can be recommended as an appropriate training for improving VMO/VL electrical activity ratio and decreasing imbalance between lateral and medial vastus muscles litudes in patients with PFPS.