كاربرد فراشناخت درماني در كاهش نشانه‌ها و افزايش سطح عملكرد در اختلال وسواس – اجبار مقاوم به درمان دارويي: مطالعه موردي

Meta-Cognitive Therapy in Drug-Resistant Patients with Obsessive - Compulsive Disorder: Case Report

مقدمه و اهداف نسبت معناداري از افرادي‌كه گرفتار به اختلال وسواس– اجبار هستند به درمان‌هاي دارويي و روان‌شناختي معمول پاسخ نمي‌دهند. خلأ درماني موجود باعث مزمن شدن بيماري و افزايش ميزان ناتواني بيماران در انجام اعمال اجتماعي، شغلي و افزايش هزينه‌هاي تحميل‌شده به جامعه مي‌گردد. هدف از مطا‌‌لعه حاضر، ارزيابي نقش مدل فراشناختي ولز در كاهش نشانه‌ها و توان‌بخشي بيماران گرفتار به اختلال وسواس– اجبار است. مواد و روش‌ها مطالعه حاضر، يك بررسي تك موردي آزمايشي ۱۰ جلسه‌اي روي يك بيمار پيچيده مقاوم به درمان دارويي با پيگيري يك، سه و شش‌ماهه است. ابزار مورد استفاده مصاحبه باليني نيمه ساختاريافته تشخيصي براي اختلالاتTR - DSM-IV، مقياس وسواس اجبار ييل براون، مقياس افسردگي بك دو، مقياس آشفتگي ذهني، پرسشنامه فراشناخت ولز و برنامه ناتواني عملكرد سازمان بهداشت جهاني است. براي تحليل داده‌ها از روش ترسيم نمودار و محاسبه نرخ بهبودي استفاده شد. يافته‌ها: نمرات آزمودني به ترتيب در پيش‌آزمون و پس‌آزمون در مقياس شدت براون از ۳۶ به ۸ كاهش يافت (نرخ بهبودي: ۷۷%). هم‌چنين ميزان افسردگي، آشفتگي ذهني و ضعف عملكرد بيمار كاهش معناداري داشتند. بحث و نتيجه‌گيري برابر نتايج اين پژوهش، درمان فراشناختي كه به نحوه پاسخگويي فرد به افكارش و شكل ارتباط با آن‌ها تأكيد دارد، مي‌تواند يك برنامه درماني جايگزين برنامه‌هاي قبلي در نظرگرفته شود كه موجب تغييرات معناداري در نشانه‌هاي بيماران مي‌شود و فوايد درماني آن تا مرحله پيگيري ادامه مي‌يابد.

Introduction and Aim: A significant ratio of people who suffer from ObsessiveCompulsive Disorder (OCD) do not respond well to common drugs and psychological treatments. The treatment gap increases the chronicity of the disorder and develops morbidity in social functioning, employment, and costs imposed to society. The purpose of the present study was to assess the role of Wells#039; metacognitive model in reducing OCD symptoms and rehabilitation in the patients. Materials and Methods: The current study is a single case study carried out in 10 sessions on a drugresistant patient with one, three, and six month followups. The tools were Structured Clinical Interview (SCIDI), Yale Brown ObsessiveCompulsive Scale (YBOCS), Beck Depression Scale (BDIII), the Scale of Mental Distress (SUDs), Metacognition Questionnaire (MCQ30), and World Health Organization#039;s Disability Scale (WHODAS 2.0). To analyze the data, diagrams were used and the rate of recovery was calculated. Results: Test scores, from pretest to posttest for (YBOCS) intensity scale was reduced from 36 to 8 (recovery rate: 77%). Also, the rate of depression, mental distress, and disability of patient had a significant reduction. Conclusion: The metacognitive therapy which insists on the form of thoughts and the relationship with intrusions can be an alternative choice for drugresistant patients with OCD and they will benefit from its therapeutic effects even in the followup stages.