بررسي اثر بانداژ ورزشي مچ پا بر نيروي عمودي واكنش زمين طي آزمون فرود

The study of prophylactic athletic ankle taping on vertical ground reaction force during landing

مقدمه و اهدف پيچ خوردگي مچ پا معمول ترين ضايعه اي است كه در فعاليت هاي ورزشي گزارش شده است. با توجه به ميزان شيوع بالا و پيامدهاي آن پيشگيري از اولين پيچ خوردگي مچ پا از اهميت زيادي برخوردار است. حمايت كننده هاي خارجي مانند بانداژ و بريس به اين منظور استفاده مي شوند.از جمله روش هاي پيشگيري مي توان به استفاده از حمايت كننده هاي خارجي مانند بانداژ و بريس ها اشاره كرد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر بانداژ ورزشي پيشگيرانه مچ پا بر بزرگي بيشترين نيروي عمودي واكنش زمين و زمان رسيدن به اين مقدار به دنبال آزمون فرود تك پا مي باشد. مواد و روش ها يك مطالعه شبه تجربي به روش قبل و بعد  بر روي 35 دختر سالم ورزشكار غير حرفه اي صورت گرفت. در اين مطالعه از صفحه نيرو براي ثبت داده ها استفاده شد. آزمودني ها پيش و پس از بانداژ ورزشي مچ پاي ترجيحي به روش Gibney  Closed  Basket  Weave  از سكويي به ارتفاع 30 سانتي متر كه در فاصله 10 سانتي متري از صفحه نيرو قرار داشت، با پاي ترجيحي روي  مركز صفحه نيرو پريدند. يافته ها تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18  و آزمون تي زوجي انجام شد.  به دنبال بانداژ ورزشي مچ پا تغيير معناداري در بزرگي بيشترين نيروي عمودي واكنش زمين مشاهده نشد (371/0=p)، در حالي كه زمان رسيدن به بيشترين نيروي عمودي واكنش زمين به دنبال بانداژ به طور قابل توجهي كاهش يافت (001/0=P).  سرعت بارگذاري نيز به طور معناداري افزايش يافت (001/0=P). نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد كه بانداژ ورزشي مچ پاي ترجيحي زنان ورزشكار ميتواند به طور معناداري  به كاهش  زمان رسيدن به بيشترين نيروي عمودي واكنش زمين و افزايش سرعت بارگذاري بينجامد. كاهش اين فاصله زماني و افزايش سرعت بارگذاري باعث مي شود كه پس از برخورد پا با زمين, ساختارهاي اسكلتي عضلاني بدن زودتر و با فاصله زماني كوتاه تري زير بيشترين بيشترين نيروي عمودي واكنش زمين قرار گيرند.  بنابراين به نظر مي رسد استفاده مكرر و درازمدت از بانداژ ورزشي پيشگيرانه مي تواند به آسيب ديدگي ساختارهاي مفصلي بينجامد.

Background and Aim: Ankle sprain is the most common injury in sports activities. Because of the high prevalence and its implications, it is important to identify specific injury prevention strategies in athletes. External supports such as taping and bracing are used for the sake of this purpose.  The aim of the present study was to investigate the effect of prophylactic athletic ankle taping on maximum vertical ground reaction force (VGRF) and the time to peak VGRF during landing. Materials and Methods: The current quasiexperimental cross over trial and prepost test study was performed on 35 healthy female recreational athletes. The force plate was used for data collection. Taping was performed according to Gibney closed basket weave method. Before and after taping, participants landed from the platform with the height of 30 cm on the force plate placed 10 cm far from the platform. Participants were instructed to hop with the dominant leg on the center of the force plate. Results: The results of the paired Ttest analysis revealed no significant changes in peak VGRF following prophylactic athletic ankle taping (P=0.371). However, following the taping, the time to peak VGRF reduced significantly (P=0.001). Also, a significant increase was noticed in the loading rate (P=0.001). Conclusion: The results of the present study indicated that athletic ankle taping of the dominant leg in female athletes significantly decreased the time to peak VGRF and increased loading rate making musculoskeletal structures get affected by VGRF very quickly after landing. It seems that using prophylactic athletic ankle taping constantly and over time may facilitate damage to articular structures.