مروري بر آسيب شناسي ورزش هاي رزمي در ايران: مقاله مروري

A review of injury assessment in Iranian martial artists: Systematic review

مقدمه و اهداف: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي چهارچوب علمي تحقيقات مرتبط با آسيب هاي ورزشكاران رشته هاي رزمي و همچنين انجام يك جمع بندي مطلوب و ارائه اطلاعات مناسب تري از تحقيقات پيشين مي باشد. مواد و روش ها در اين مطالعه جستجوي مقالات در پايگاه هاي تخصصي صورت پذيرفت و 17 مقاله مرتبط بر اساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب شدند. يافته ها بررسي ها نشان داد كه بيشترين آسيب هاي كاراته در ناحيه سر و گردن و در مورد رشته هاي تكواندو و جودو در ناحيه اندام تحتاني رخ مي دهد كه بيشتر اين آسيب ها از نوع كوفتگي و كبودي مي باشند. بر اساس اين بررسي ها مشخص شد كه اكثر آسيب هاي گزارش شده در هنگام تمرين اتفاق افتاده اند كه البته اين آسيب ها بطور عام از نوع خفيف مي باشند. بررسي ها همچنين نشان داد كه خطاي تكنيكي حريف بعنوان مهم ترين عامل ايجاد آسيب در هر سه رشته كاراته، تكواندو و جودو محسوب مي شود. نتيجه گيري مطالعه حاضر نشان داد كه اختلافات آشكاري بين شيوه گزارش تحقيقات موجود در زمينه آسيب ورزشكاران رشته هاي رزمي وجود دارد كه امكان جمع بندي دلخواه نتايج را دشوار مي كند و بر همين اساس، نياز به همسان سازي اين ويژگي ها در تحقيقات آتي ضروري به نظر مي رسد؛ با اين وجود به نظر مي رسد كه الگوي آسيب ها در تحقيقات داخلي به طور كلي مشابه گزارش هاي صورت گرفته در خارج از كشور مي باشد. از طرفي با توجه به اينكه هيچكدام از تحقيقات پيشين به بررسي تاثير اقدامات مداخله اي بر كاهش آسيب ها نپرداخته اند و از آنجا كه پيشنهادها پيشگيرانه ي ارائه شده در اين تحقيقات تنها بر اساس حدس و گمانه زني و يا با استناد به نتايج تحقيقات خارجي ارائه شده اند، به نظر مي رسد كه بسياري از اين پيشنهادها قابل اتكا نمي باشد و لازم است در تحقيقات آتي تلاش بر اين باشد تا از استراتژي هاي پيشگيري از آسيب و اقدامات مداخله اي براي كنترل خطرپذيري فاكتورها و مكانيسم هاي آسيب در رزمي كاران ايراني استفاده شود.

Background and Aims: The purpose of the present study was to evaluate the scientific framework of studies related to martial arts injuries and to provide a comprehensive review of the previous studies. Materials and Methods: The search for articles was performed in specialized databases and 17 articles were selected based on the inclusion and exclusion criteria. Results: The study showed that most injuries in karate occur in the head and neck, and in taekwondo and judo they occur in the lower extremities. Most of these injuries are contusions and bruises. It was also found that most of the reported injuries occurred during practice, but these injuries are generally mild. The study also showed that the opponent#039;s technical foul is the most important cause of injuries in karate, taekwondo, and judo. Conclusion: The present study revealed that there are clear differences between the method of research report related to martial arts injuries, that results in difficult conclusions, so matching the features seems to be necessary in future studies. However, it seems that the pattern of injuries in domestic investigations is similar to those reported abroad. Since none of the previous studies examined the effect of interventions on the reduction of injuries and the preventive suggestions offered are presented based on speculations or studies in other countries, it appears that many of these suggestions are not reliable and future attempts should aim to study the injury prevention strategies and interventions to control risk factors and injury mechanisms in Iranian martial artists.